Federatienieuws
Janko de Jonge
2 minuten leestijd
Federatienieuws

Een ‘goed’ gesprek? - Vicevoorzitter OMS

Plaats een reactie

Soms heb je een gesprek waarvan al bij het begin duidelijk is dat het niet gaat lukken. Kort geleden kwam een patiënte bij mij terug voor de uitslag van een onderzoek. Gelukkig waren er geen afwijkingen gevonden. Tijdens mijn uitleg aan haar via de tolk, werd al snel duidelijk dat zij hier niet tevreden mee waren. Immers, er moest toch iets aan de hand zijn. Mijn uitvoerige uitleg heeft daar weinig aan veranderd. Boos verlieten zij mijn spreekkamer. Waar ging het mis? Waarschijnlijk al bij het vorige bezoek. Ik had toen al duidelijk moeten maken dat ik geen afwijkingen verwachtte te vinden.

Bij de invoering van de zorgverzekeringswet in 2006 was de verwachting dat er meer inzicht zou komen in de kosten en de kwaliteit van de zorg. Door marktwerking zou de transparantie verbeteren en de verzekeraars konden dan op basis van duidelijke criteria zorg inkopen. Met als doel: meer en betere zorg binnen het beschikbare zorgbudget.

Om te kunnen onderhandelen moest er dus duidelijkheid komen over de prijs voor de prestatie, de dbc. Als medisch specialisten hebben wij, in 2007-2008, bij de invoering aangedrongen op een schaduwjaar: de effecten van de invoering van de dbc waren nog te onduidelijk. In het najaar van 2014 is er helaas nog steeds onduidelijkheid over de interpretatie van de doorontwikkelde DOT-producten. Er moet met terugwerkende kracht tot 2012 beoordeeld worden wat nu de feitelijke duiding moet zijn van de onderliggende declaratieregels van de NZa. Accountants geven over 2012 geen goedkeurende verklaring en de banken roeren zich, omdat ziekenhuizen ook wel eens failliet zouden kunnen gaan. Waar ging het mis?

Zorgverzekeraars lopen sinds 2012 met het wegvallen van compensatie meer risico. Selectieve inkoop op basis van prijs en kwaliteit is daarmee belangrijker geworden. Een plan van de verzekeraars om te komen tot herverdeling van acute zorg heeft geleid tot grote onrust onder medisch specialisten en ziekenhuisbestuurders. Begrijpelijk maar ook een beetje vreemd. Bij een rondgang langs de ziekenhuizen in 2007 en in de jaren erna heeft de OMS altijd benadrukt dat medisch specialisten samen met hun ziekenhuis moesten nadenken over hun positie. Wat doen we goed en wat niet?

De OMS is vanaf 2012 bezig om met alle betrokken partijen de consequenties van de invoering van de integrale bekostiging te bespreken. Het managen van verwachtingen is van groot belang om te komen tot een resultaat dat door alle partijen wordt gedragen. Medisch specialisten en ziekenhuizen hebben allebei een maatschappelijke taak. Medisch specialisten voelen zich hiervoor verantwoordelijk, zoals ook bleek uit de EenVandaag-enquête!

Het afgelopen jaar zijn er 135 patiënten verzet, doordat ik ineens naar Den Haag moest voor een spoedoverleg of een wijziging van een geplande vergadering. Mijn secretaresse doet dan ook aan verwachtingenmanagement: ze vertelt de patiënten van te voren dat het mogelijk is dat de geplande afspraak verzet kan worden.

Een patiënt aan wie ik had uitgelegd waarom zijn afspraak twee dagen was verschoven, reageerde nogal laconiek met de woorden: ‘Lekker belangrijk!’

En zo is het maar net!

Janko de Jonge, vicevoorzitter Orde van Medisch Specialisten

<b>Federatienieuws als PDF</b>
Federatienieuws
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.