Federatienieuws
Nienke Nieuwenhuizen
2 minuten leestijd
Federatienieuws

De strijd om te stoppen - Voorzitter Verenso

Plaats een reactie

Dokters, pillen en patiënten. Onlosmakelijk met elkaar verbonden. Want waarom ga je naar de dokter? Om iets te krijgen om te genezen! En als dat niet kan dan toch zeker om er minder last van te hebben. Pillen. Wonderbaarlijke chemische verbindingen die helaas nooit voor de volle honderd procent het gewenste resultaat geven. En vaak met bijwerkingen.

Veel chronisch zieke ouderen verzamelen gedurende hun leven een hoeveelheid aan pillen. Ik kijk regelmatig met verbazing naar de hoeveelheid pillen die mensen blijken te slikken bij opname in het verpleeghuis. Hoewel dokters weten dat polyfarmacie bij kwetsbare ouderen een nadelig effect heeft op morbiditeit en mortaliteit, is het kennelijk lastig de hoeveelheid medicatie te beperken. Hoe komt dat? Waarom slikken mensen al vier jaar kalium na een eenmalig gevonden laag kalium, maar geen vitamine D? Waarom gebruiken mensen jarenlang dezelfde dosering antihypertensiva terwijl we weten dat mensen en lichamen veranderen? En waarom krijgen mensen nog vaak te lang antipsychotica terwijl we weten dat het onvoldoende werkzaam is?

In de langdurige zorg hebben we een actief beleid rond medicatie. In ieder geval bij opname en verder evalueren we tweejaarlijks de medicatie en verdelen die in vier categorieën; continueren, aanvullen, evalueren en direct stoppen. Dat klinkt simpel maar is het niet altijd. Over stoppen van medicatie is niet veel beschreven. Hoe doe je dat, hoe snel en in welke volgorde? Welke risico’s zitten er aan stoppen? Uit ervaring kan ik zeggen dat vaak een aanzienlijke hoeveelheid medicatie zonder problemen gestopt kan worden, soms zelfs met aanmerkelijke winst in kwaliteit van leven. Maar naast het gebrek aan wetenschappelijke onderbouwing is er nog een andere grote hobbel te nemen. De overtuigingen van patiënten. Mensen hangen vaak zeer aan hun medicatie. Het gaat natuurlijk ook om hun gezondheid! Hebben ze die medicatie dan ooit voor niks gekregen? En zei de specialist niet dat ze dit hun leven lang moesten slikken?

Medicatie kan ooit gestart zijn als preventie, maar heeft met het veranderen van de levensverwachting mogelijk geen meerwaarde meer. Het evalueren van de noodzaak tot bijvoorbeeld cholesterolremmers, osteoporose profylaxe en orale antistolling kan confronterend zijn. Het schijnbaar eenduidige gesprek over het stoppen van een bepaald medicament wordt een gesprek over leven en dood, over kwaliteit en kwantiteit, over hoop en angst. Ik vermoed dat dit de reden is waarom veel mensen medicatie gebruiken die wellicht niet passend meer is. Naast veel kennis over kwetsbare ouderen met multimorbiditeit, een beetje durf, gaat het vooral ook om het kunnen omgaan met vraagstukken rond het levenseinde.

Het kunnen initiëren en begeleiden van advance care planning; het proces van gezamenlijke besluitvorming voor toekomstige zorg en behandeling, is iets dat we als specialisten ouderengeneeskunde als kernkwaliteit kunnen benoemen. Het is dan ook een belangrijk thema in het rapport ‘Waardigheid en trots’ dat recentelijk is aangeboden aan de Tweede Kamer om die kennis aanwezig in verpleeghuizen wetenschappelijk te onderbouwen met onderzoek. En van daaruit te verspreiden. Maar we kunnen nu al beginnen om bij het starten gelijk te praten over het stoppen van medicatie.

Nienke Nieuwenhuizen, voorzitter Verenso

<b>Federatienieuws 9 - 2015</b>
Federatienieuws ouderen
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.