Meet- en regelgekte

In de NRC van 15 maart staat een stuk van Miquel Ekkelenkamp Bulnes, microbioloog en voormalig columnist van Medisch Contact. Zijn stuk heet: ‘De meet- en regelgekte’. Hij schrijft: ‘Onze controlerende instanties gebruiken immers niet langer uitkomstparameters maar procesparameters. De normen voor procesparameters worden intussen door onze drang tot handelen verder aangescherpt, maar worden helaas bijna nooit onderbouwd. Hoe zou dat immers moeten als we geen uitkomsten meten’. Dit lezende moest ik denken aan de komende audit van NHG-praktijkaccreditering (hét kwaliteitskeurmerk en dé methode voor systematisch verbeteren in de huisartsenpraktijk, volgens de NHG zelf). Een enorme hoeveelheid werk, zeker voor een solopraktijk, want de eisen zijn exact hetzelfde als voor bijvoorbeeld een gezondheidscentrum. Ik heb aan het NHG gevraagd waar de evidence is dat een geaccrediteerde praktijk betere zorg levert dan een niet geaccrediteerde. Er werd me toen verteld dat die evidence er niet was, maar iedereen kon toch op zijn klompen aanvoelen dat een geaccrediteerde praktijk betere zorg leverde dan een niet geaccrediteerde.  Nou, ik niet.

Ik moet straks weer laten zien dat alle protocollen aanwezig zijn. Wat ermee gedaan wordt, wordt niet gemeten en dat kan ook niet, vrees ik. Ook hier gaat het meer om het proces dan om de uitkomst. Wanneer komt er een eind aan deze gekte?

Constant Mostart, huisarts, Amsterdam