Akkoord - Voorzitter OMS

Medisch specialisten ontkomen niet aan de welhaast permanente bezuinigingsdans van het kabinet. Dat is niks nieuws. De geschiedenis van de OMS wordt sinds de jaren zeventig aaneengeregen door bezuinigingsakkoorden met verschillende kabinetten.
Het beteugelen van de oplopende zorgkosten is een van de grootste maatschappelijke vraagstukken waar Nederland voor staat. Economische voorspoed in de jaren negentig leidt de aandacht eventjes af van dit structurele financieringsvraagstuk, maar het probleem is blijven bestaan en is de laatste jaren dramatisch verergerd. Dat VWS-topambtenaar Van Halder bij het DICA-congres in juni aankondigde dat specialisten ‘gaan meedelen in het bezuinigingsfeest’, was dus geen verrassing.

Medisch specialisten hebben een spilfunctie in de curatieve zorg. Dat was zo, dat is zo en dat blijft zo. In het visiedocument van de wetenschappelijke verenigingen en de OMS, De Medisch Specialist 2015, staat die spilfunctie duidelijk omschreven. Het houdt in dat medisch specialisten niet alleen hun roeping met passie blijven uitoefenen maar ook meewerken aan het oplossen van vraagstukken rond de financiering van de zorg. Behalve publiek verantwoording afleggen over de kwaliteit van zorg en het nadrukkelijker oppakken van het thema preventie, voelt de moderne medisch specialist zich ook verantwoordelijk voor betaalbaarheid van de zorg door zo doelmatig mogelijk te werken. De OMS maakt zich sterk voor de optimale condities om deze opdracht te vervullen.

Het Hoofdlijnenakkoord dat de OMS half juli samen met ziekenhuizen en patiënten sloot met minister Schippers, bouwt voort op De Medisch Specialist 2015. Dat is goed nieuws. De commissie-Meurs gaf al aan waar de medisch-specialistische zorg vooral mee is gediend:
rust aan het beleidsfront. Dus niet voortdurend
systeemwijzigingen en onrust over de positie van medisch specialisten. Een langdurig juridisch steekspel tussen medisch specialisten en politiek Den Haag over de positie van specialisten is allerminst in het belang van patiënten. Het leidt af van de kerntaken die zijn gedefinieerd in De Medisch Specialist 2015.

Het pleidooi van de commissie-Meurs was voor de OMS de belangrijkste inzet bij de onderhandelingen voor een nieuw akkoord over de kosten van de medisch-specialistische zorg voor de periode 2014-2017. Het onderhandelingsteam van de OMS heeft een goed en verdedigbaar resultaat bereikt. Geen gedoe meer over of medisch specialisten wel of niet onder de Wet Normering Topinkomens moeten vallen. Duidelijkheid over de (zeer beperkte) groei van de medisch-specialistische zorg. En daarnaast hebben we de kwaliteitsgelden van 12 miljoen euro per jaar, bedoeld voor onder meer het ontwikkelen van richtlijnen en kwaliteitsvisitaties, kunnen behouden. Dit resultaat legt het bestuur van de OMS in september met een positief advies voor aan haar achterban.

Kortom: de medisch specialisten weten waar ze aan toe zijn zodat ze kunnen doen waar zij goed in zijn: uitmuntende én betaalbare zorg leveren.

Op hoe het ondernemerschap voor medisch specialisten vrij beroepsbeoefenaren met de komst van integrale tarieven in 2015 kan worden gehandhaafd, wordt nog druk gestudeerd door de OMS, NVZ, het ministerie van Financiën en behulpzame accountantskantoren. Dit vraagstuk krijgt in de herfst zijn beslag als de minister een definitief standpunt inneemt. Dat de OMS pal staat voor de keuze tussen vrij beroep en dienstverband is klip en klaar. Volgens de OMS schuilt de kracht van de vooraanstaande medisch-specialistische zorg in Nederland juist in dit duale systeem.

Frank de Grave, algemeen voorzitter OMS