Huisartsen kunnen niet meer hechten
Plaats een reactieAfgelopen herfst deed ik met mijn windsurfmateriaal een poging de wind en golven te bedwingen. Helaas moest ik dat bekopen met een kleine wond op mijn achterhoofd. De mening op het strand was dat er hechtingen nodig waren. Als toekomstig huisarts deed ik het keurig volgens de regels en belde de huisartsenpost.
Op mijn verzoek te mogen langskomen, antwoordde de telefoniste dat ik meteen naar de Spoedeisende Hulp van het ziekenhuis mocht. De dokters op de post hebben er geen tijd voor en ze kunnen niet hechten, luidde haar verklaring. Met het schaamrood op de kaken begaf ik me vervolgens naar de Spoedeisende Hulp, alwaar de wond is gelijmd.
Wat rondvragen onder collegas leerde mij dat alle patiënten die zich telefonisch bij een huisartsenpost melden met mogelijke hechtwonden, worden doorgestuurd naar de Spoedeisende Hulp. Is erover nagedacht dat patiënten hierdoor hun eigen risico kwijtraken? Daarnaast is het landelijke huisartsenbeleid gericht op substitutie vanuit de tweede naar de eerste lijn voor chronische ziekten. Moeten we dan niet eerst zorgen dat we behandelingen blijven doen die al jaren bij de eerste lijn horen?
Den Haag, december 2008
Martijn Sijbom, huisarts in opleiding
- Er zijn nog geen reacties