Kansen voor te lichte baby’s verbeteren
1 reactieSteeds meer kinderen met een geboortegewicht van minder dan 750 gram overleven. Maar hun verstandelijke en motorische ontwikkeling blijven later vaker achter. Dat blijkt uit een promotieonderzoek van Marieke Claas dat zij deed bij het Wilhelmina Kinderziekenhuis in Utrecht onder kinderen die tussen 1996 en 2001 en tussen 2001 en 2005 werden geboren met een lager geboortegewicht dan 750 gram. In totaal ging het om 179 levend geboren kinderen.
De overlevingskans nam toe van 65,8 procent tussen 1996 en 2001 naar 88,1 procent tussen 2001 en 2005. Vooral voor dysmaturen (SGA: small for gestational age) nam de overlevingskans toe: van 61,4 naar 97,4 procent. Bij de kinderen die te vroeg werden geboren met een gewicht dat past bij de duur van de zwangerschap (AGA; appropriate for gestational age) steeg de overlevingskans van 71,4 naar 75,9 procent. Bij de kinderen uit het late cohort was het geboortegewicht gemiddeld hoger (664 versus 621 gram), waren er minder longproblemen en was de beademingsbehoefte kleiner. Dit zou volgens Claas de toename in overleving kunnen verklaren.
Van de 101 kinderen bij wie cognitieve testen in de eerste levensjaren plaatsvonden bleek 74,3 procent een normale verstandelijke ontwikkeling te hebben op 2-jarige leeftijd, 20,8 procent had een mild vertraagde en 5 procent een ernstig vertraagde verstandelijke ontwikkeling. Hoewel meer kinderen hun extreem lage geboortegewicht overleefden tussen 2001 en 2005 bleken uit die periode juist minder kinderen een normale verstandelijke ontwikkeling te hebben op 2-jarige leeftijd (66,1% tussen 1996 en 2001 en 84,4% tussen 2001 en 2005).
De SGA-kinderen deden het duidelijk slechter dan de AGA-kinderen (normale ontwikkeling bij 64,3% SGA en 86,7% AGA). Op 5,5 jarige leeftijd werden echter geen verschillen meer waargenomen tussen de kinderen die tussen 1996 en 2001 en tussen 2001 en 2005 werden geboren. De onderzoekster denkt dat een vertraagde verstandelijke ontwikkeling op 2-jarige leeftijd niet betrouwbaar is om de verstandelijke ontwikkeling op latere leeftijd te voorspellen.
Simone Paauw
Bron:
Marieke Jolande Claas, Infants with a birth weight ≤ 750g
Maternal characteristics, survival, neonatal morbidity and development
Thesis, Universiteit Utrecht, ISBN 978-90-393-5386-8
Lees ook:
- Premature jongen van 275 gram overleeft
- Meer nieuws
-
Simone Paauw
Simone Paauw deed de deeltijdopleiding journalistiek in Tilburg en werkt sinds 2008 als journalist bij Medisch Contact. Ze interviewt het liefst de ‘gewone arts’ met een bijzonder verhaal, bijvoorbeeld voor de rubriek Het Portret. (Gezondheids)recht en medisch tuchtrecht hebben haar bijzondere interesse. Ze heeft aandacht voor diversiteit en inclusie in de breedte, discriminatie en grensoverschrijdend gedrag (op de werkvloer) en de positie van vluchtelingen en vluchteling-artsen. Daarnaast schrijft ze over tal van andere onderwerpen.
PH Heeres, huisarts
, Sneek
In de gezondheidszorg moet uitgebreid bezuinigd worden terwijl de kosten stijgen.
“Dementie steeds groter probleem” kopt De Volkskrant; vervolg zie Economiekatern (?)! In het MC 16/9: “Kansen voor te lichte baby’s verbeteren”. Daaronder een confro...nterend plaatje van een kind passend in de hand van de verpleegkundige.
De politiek kiest de makkelijke weg. Voorzieningen waar de kiezer jarenlang aan meebetaald heeft, worden hem afgenomen. Verpleeghuispatiënten worden verzorgd in verzorgingshuizen waar gediscussieerd wordt over de zorgzwaarte waarbinnen zij vallen. Het gesoebat met de thuiszorg over het aantal uren dat zorg geleverd mag worden kost erger- en peperdure minuten. Mantelzorg is het credo; probleem: die is er niet. De politiek bedenkt de regels en zit achterover te kijken hoe de zorg ploetert om de bezuinigingen uit te leggen aan zijn patiënt.
De toekomstige demente bevolking kost handenvol geld. We hebben de laatste jaren miljarden geïnvesteerd om die mensen hun demente status te laten bereiken. Zijn ze eindelijk zover, gaan we ze in de steek laten. Omdat ze te duur zijn of omdat er te weinig heroïek te halen is?.
Dat we inderdaad veel te oud worden, en dat het op een gegeven moment gewoon afgelopen moet zijn, dat wil niemand inzien en zeker niet verkondigen. De 85 jarige op mijn spreekuur die komt klagen omdat hij zijn tennispartijtje niet meer kan spelen; wie vertelt hem dat het tijd wordt om daar eens mee op te houden en we niet meer beginnen aan dure onderzoeken. Wie zegt tegen de moeder dat wanneer haar pas geboren kindje in de hand van de verpleegster past het niet meer wordt behandeld?
De voortgang die de medische wetenschap ons heeft gebracht en gaat brengen is niet te stuiten maar is wel betrekkelijk en zal op den duur de ondergang van ons gezondheidszorgsysteem gaan betekenen.