‘Laten we elkaar niet de tent uit vechten’

Vroeger was het ziekenfonds de kassier van de ingelegde gelden van de deelnemers. En daarmee de houder van de sleutel van de geldkist.

Sinds minister Klink de taak van de verzekeraars heeft uitgebreid door ze zeggenschap te geven over het aansturen van de gezondheidzorg, is de beer los. Het is bedrijfseconomisch fundamenteel onjuist om de kassier, naast het bewaren van het geld, zeggenschap te geven over het vergaren, het besteden en het managen van de gelden van een organisatie.

De effecten blijken in het interview met minister Schippers: meer prestatiegericht denken bij weliswaar lagere tarieven, maar fors hogere omzet (MC 6/2011: 314).

Dat Bas Leerink, lid van de raad van bestuur van Menzis, als kassier en manager vraagt of een van de laatste remmingen op het uitgavenpatroon van de gezondheidszorg kan wijken, is begrijpelijk (MC 6/2011: 347)!
Het gecombineerde denken van Schippers en Leerink kan maar tot één conclusie leiden: de komende jaren zullen, net als in het verleden, de kosten van de gezondheidszorg enorm stijgen.

Het is aan niet-economen moeilijk uit te leggen dat een kassier die meer doet dan alleen op zijn geld passen, een zo groot mogelijke kas wil hebben.

Nog moeilijker te begrijpen is het feit dat voor zorgverzekeraars geldt: ‘hoe meer kosten hoe meer omzet’. Voor de machtige ziektekostenverzekeraar is de regel kosten=omzet. Dus zegt Leerink, als elke afdelingschef: ‘Voor mij geen budget alstublieft.’

Epe, februari 2011

Rick Besijn, huisarts en bedrijfseconoom