Aparte diagnostiekcentra te duur
1 reactieMariëtte School en Kees Wolse uiten forse kritiek op aanbevelingen van KPMG Plexus om de diagnostische functie in de eerste- en tweedelijn te optimaliseren (MC 8/2012: 483).
Ze menen dat wij de eerstelijnsdiagnostiek uit het ziekenhuis naar eerstelijns diagnostische centra willen verplaatsen. Dit klopt niet. Wij stellen met de NZa dat de versnipperde bekostiging van de eerstelijnsdiagnostiek moet worden beëindigd, en dat er één budget voor de eerstelijnsdiagnostiek moet komen.
Een goed gereguleerd, vrij speelveld zal leiden tot een doelmatigere en krachtige eerstelijnsdiagnostiek. Dit kan óók in het ziekenhuis worden gerealiseerd, mits goed gericht op het versterken van de poortwachtersrol van de eerste lijn.
Terwijl School en Wolse ons ‘eenzijdigheid’ verwijten, stellen ze dat eerstelijnsdiagnostische centra ‘ons land per saldo veel geld kosten’. We zouden de bestaande beschikbaarheid van capaciteit in ziekenhuizen moeten benutten.
Dat gaat voorbij aan de internationale dynamiek in de diagnostiek, waar vele andere vormen van inrichting van het veld mogelijk blijken. De ogen daarvoor sluiten is als stoppen met zoeken naar alternatieve energiebronnen omdat anders veel benzinestations geen klanten meer krijgen.
Een herinrichting van het diagnostiekveld in Nederland heeft ingrijpende consequenties voor alle betrokkenen. Maar het is in de huidige economische omstandigheden onhoudbaar om de overcapaciteit en inefficiëntie in de eerstelijnsdiagnostiek te handhaven.
Het is onze gezamenlijke maatschappelijke plicht om deze functie te herinrichten, met maximale kwaliteit tegen reële kosten. Dat kan in ziekenhuizen en in eerstelijns diagnostische centra. Wij pleiten voor een open discussie daarover.
Marc Berg, partner KPMG Plexus, Breukelen
- Meer brieven
A.M.W. van Elsacker-Niele
arts-microbioloog, SNEEK
De heer Berg pleit voor een herinrichting van de eerstelijnsdiagnostiek in Nederland. Zijn stelling dat Duitsland voor ons als gidsland op dit gebied kan dienen deel ik bepaald niet, althans niet voor mijn vakgebied, de medische microbiologie. Zonder... regio- en netwerkdenken, zonder professionele ondersteuning in het laboratorium en in de klinische praktijk van eerste en tweede lijn is de kwaliteit van diagnostiek en behandeling gegarandeerd suboptimaal, is er geen prikkel tot het beperken van diagnostiek, en is er geen aandrang voor het diagnostische centrum om zich te ontwikkelen. De EHEC-uitbraak in Noord-Duitsland heeft dit adequaat geïlustreerd. Maar dat wil niet zeggen dat er niet bespaard kan worden. Een zeer belangrijk aspect waar het gaat om reductie van kosten in de diagnostiek is het delen van medische gegevens tussen eerste en tweede lijn. Het artikel in dezelfde MC-editie over het regiobudget in het Duitse Kinzigtal benoemt dit ook. In Nederland is dit echter alleen generiek mogelijk als alle patiënten daar expliciet toestemming voor geven, dus met een onoverkomelijke administratieve last. Het wordt hoog tijd dat de Nederlandse privacywetgeving zodanig wordt aangepast dat medische gegevens gemakkelijker gedeeld kunnen worden, zonder bijvoorbeeld de laboratoria die hieraan willen werken met onoverkomelijke problemen op te zadelen.