Duizelingwekkende waanzin

Sinds de zorgverzekeraars met elkaar de concurrentie zijn aangegaan, verleen ik als kleine apotheekhoudende huisarts met ruim 1.500 ingeschrevenen, zorg aan 159 ‘verre’ ziekenfondspatiënten. Deze ziekenfondspatiënten staan te boek bij maar liefst negentien niet tot de regio behorende verzekeraars. Dit levert mij in één jaar, uitsluitend voor deze groep patiënten, de volgende bizarre papierwinkel op: 76 toezendingen van kwartaaloverzichten van het verzekerdenbestand; 65 berichten van mutaties; 114 toezendingen van specificaties van abonnementshonorarium (van sommige verzekeraars 12 keer per jaar); 182 aan de ‘verre’ verzekeraars door mij gestuurde rekeningen van genees- en verbandmiddelen; 182 ontvangen berichten van deze rekeningen (soms met onduidelijke wijzigingen) als de verzekeraar tot betaling overgaat; 296 overboekingen op mijn giro/bankrekening, waarvan de bedragen vaak niet boven de f 5,- uitkomen en waarvan de fiscus door middel van een bewijsstuk en een aantekening in het kas/ bank/giroboek duidelijkheid eist over de herkomst. Alle stukken worden in duplo, soms in triplo verstuurd of verkregen.

De postbode gooit dus bij mij of bij de verzekeraar per jaar 619 keer een poststuk door de brievenbus. In totaal zijn dat ongeveer 1.500 getypte A4’tjes. En dan heb ik het nog niet over de correspondentie met betrekking tot machtigingen, vergoedingen, nieuwe regelingen, enzovoort, binnen de groep individuele ‘ verre’ verzekeraars.

Deze waanzin leidt tot een ontoelaatbare verhoging van de werkdruk en irritatie bij de huisarts; tot de noodzaak voor zowel huisarts als voor de zorgverzekeraar om moeilijk te krijgen en kostbaar personeel aan te trekken voor het ontstane werk. Voor de patiënt leidt het niet tot merkbare verbetering van de zorg of verlaging van de premies.

Door deze misère is het noodzakelijk geworden een administratiekantoor op te richten dat, onder de prachtige naam Clearing House, vooral duur is, maar na vijf jaar nog amper werkt.

Het is onbegrijpelijk dat huisartsen dit al zolang over zich heen hebben laten gaan zonder adequate compensatie van de onkosten.

Wie had het ook al weer over efficiëntie in de gezondheidszorg?

Woudsend, augustus 2000

S. de Groot, huisarts