Opgewekt uit de dood

Jaren tachtig van de vorige eeuw. Een telefoontje om ongeveer tien uur in de morgen. ‘Mijn buurvrouw ligt dood in bed!’ De beller heeft een halfjaar eerder zijn vrouw aan kanker verloren, daardoor is er angst. Weer een dode… We geven onze eerste, kersverse aios enkele instructies en daar gaat hij.

Er is al een aantal mensen aanwezig in het huis van de overleden vrouw. Aios Jan stelt zich netjes voor en vraagt wat er is gebeurd. Eigenlijk niets – ze was niet ziek – maar ze was nooit laat met opstaan en daarom was de buurman even gaan kijken. Nu is hij in tranen. Zijn vrouw is immers nog maar net overleden en nu deze schrik.

De buurvrouw, 83 jaar, ligt op een oor met de rug naar de aanwezigen. Jan besluit om haar even te onderzoeken en daarna de anderen te condoleren. Hij stapt resoluut op de vrouw af en spreekt haar aan. Geen reactie. Dan pakt hij haar schouder om haar beter te kunnen zien en schrikt, want het lieve mens gaat acuut rechtop zitten en kijkt stomverbaasd naar de dokter en alle andere bezoekers. De buurman was vergeten dat ze stokdoof is en ’s nachts geen gehoorapparaat draagt.

Jan komt vol trots weer terug op de praktijk, waar wij zijn ‘goede daad’ vieren.

Harry van Rijn, huisarts niet-praktiserend