Boek: De Lichtstraat - Fleur Bourgonje
Plaats een reactie«« Scoop | Scoop - Boeken
De draaideur van het ziekenhuis
De afgelopen twee jaar moest dichter/schrijver Fleur Bourgonje af en toe in het Amsterdamse Onze Lieve Vrouwe Gasthuis zijn. Ze schreef in diezelfde periode gedichten over het contrast tussen de objectieve, chronologische tijd en de subjectieve, innerlijke tijd: de tijd zoals we die ervaren. En ze ontdekte gaandeweg dat juist in het ziekenhuis die spanning tussen de tijd van de klok en de tijd van het gevoel het meest voelbaar is. Veel gedichten in haar nieuwe bundel De Lichtstraat, genoemd naar de hoofdingang van het OLVG, zinspelen dan ook op dat thema.
In het hart van de bundel staat een cyclus die zich geheel afspeelt in en nabij die hoofdingang. De draaideur waardoor ze naar binnen gaat, wordt een beeld voor de gang van de tijd: ‘De dag kan alle kanten uit/als je ervoor staat. Eenmaal/de stap gezet de duw gegeven/kom je in de vaste baan, raak je/reddeloos versneden in voorgevoel,/verleden tijd en heden.’
Maar het gaat juist in deze cyclus niet steeds over tijd. Bourgonje heeft goed opgelet en al haar zintuigen opengezet. Ze verwerkt flarden gesprek in haar gedichten. En rake observaties, zoals deze: ‘Waag het niet zonder identiteit ziek te zijn/en behandeld te worden. Pijn vraagt om een naam/met bijbehorend gezicht, een ingreep/om het burgernummer, de dood/om een verzekeringsbewijs.’
Of neem de prachtige opening van het gedicht, ‘De binnentuin’: ‘Hier rookt het personeel of hun leven ervan afhangt./Ziektekiemen worden naarstig ingeruild/ voor nicotine, de longen vullen zich/ van luchtpijp tot middenrif met verzet:/ in de binnentuin woedt een stille oorlog/ tegen het gezonde, er hangt kruitdamp/ die amper optrekt.’
Henk Maassen
«« Scoop | Scoop - Boeken
- Er zijn nog geen reacties