Warm bad in de periferie

Ik koester warme herinneringen aan de mooie tijd die ik doorbracht in een perifere opleidingskliniek. Het was een warm bad in vergelijking met de academische slangenkuil.

Toen ik na drie zware jaren weer naar de periferie ‘mocht’, begon de tijd van onbeperkt leren en tegelijkertijd genieten van gelijkwaardige, veilige omgangsvormen. De opleiders hadden een enorm relativeringsvermogen. En, hoewel zij mij veel hebben bijgebracht, bleven zij immer bescheiden.

Over hoogleraren hadden zij slechts één mening: ‘Ach, hoogleraren... A ze zijn niet hoog en b ze zijn geen leraar.’

Gynaecoloog, naam bij de redactie bekend

• «« Alle bijdragen Baas en assistent