Laatste nieuws
Henk Maassen Heleen Croonen
2 minuten leestijd

Dossier: metaal-op-metaal heupprotheses

1 reactie

Ruim de helft van de Nederlandse ziekenhuizen heeft metaal-op-metaalheupen geplaatst. Dat blijkt uit een enquête van Medisch Contact en het televisieprogramma KRO Reporter. Dit type protheses kan schadelijk zijn voor de gezondheid. Metaalslijpsel kan zich verspreiden en ontstekingen rondom de heup veroorzaken. Deze kunstheupen worden nu niet meer geplaatst. Patiënten die er al een hebben, worden jaarlijks gecontroleerd. Bij sommigen moet het implantaat worden verwijderd.
MC presenteert de cijfers, een tijdsbalk, de medische feiten en reacties van betrokkenen.

Heleen Croonen en Henk Maassen

Wat de Britten wel hebben, missen wij in Nederland: een gedegen en langlopend orthopedisch protheseregister. Pas in 2008 is de Nederlandse Orthopaedische Vereniging gestart met registreren, te kort om al over cijfers te beschikken. Cijfers over de schaal waarop MoM-protheses in Nederland zijn geplaatst, ontbreken dus.

Medisch Contact en KRO Reporter legden 95 ziekenhuizen een enquête voor. Uiteindelijk reageerden 78 ziekenhuizen. Daarvan hebben er 56 MoM-heupen geplaatst, 18 niet en vier ziekenhuizen deden geen heupoperaties. De rest reageerde niet. Beide redacties gingen aan de slag met de enquêteresultaten.

De ziekenhuizen die reageerden op het onderzoek hebben samen 8411 MoM-protheses geplaatst. Het Jeroen Bosch Ziekenhuis in Den Bosch plaatste er het meest: 850 stuks (zie de tabel).

Het heeft geen klachten geregend. Van de 56 ziekenhuizen die MoM-heupen hebben geplaatst, kregen er 41 geen klachten, tien ziekenhuizen kregen één klacht, drie melden twee klachten en twee ziekenhuizen ontvingen het maximum van drie klachten.

Klachten
De klachten gaan over protheses van meerdere producent; fabrikant DePuy die een recall deed van haar ASR-heupprotheses springt er dus niet uit. De ziekenhuizen nemen protheses af van onder meer Smith & Nephew, Zimmer, Biomet en DePuy. Veel ziekenhuizen werken met protheses van verschillende producenten.

Nederland loopt niet voorop met de MoM-heup. De eerste MoM-heup met resurfacing en grote kop is in 1997 Europees geregistreerd, maar de meeste ziekenhuizen beginnen pas in 2004 en 2005 met MoM-heupen. Het Ommelander ziekenhuis in Delfzijl is de eerste in 1999 en heeft de heupen het langst geplaatst: elf jaar, gevolgd door het Jeroen Bosch Ziekenhuis met 10 jaar. In de jaren 2010-2011 stoppen de meeste ziekenhuizen met MoM-heupen. De gevaren zijn dan langzaam maar zeker bekend geworden. Inmiddels worden nergens in ons land nog MoM-heupprotheses geplaatst.

 

Aansluitende artikelen:

En meer

<b>PDF van dit artikel</b>
<b>Download overzicht in PDF</b>
  • Henk Maassen

    Henk Maassen is journalist bij Medisch Contact, met speciale belangstelling voor psychiatrie en neurowetenschappen, sociale geneeskunde en economie van de gezondheidszorg.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • B.AJ.M. Steenaert

    orthopedisch chirurg, ARNHEM

    Het MoM probleem bestaat al meer dan 60 jaar! De eerste metaal-op-metaai heupprothesen werden in 1951 door Mac Kee/Farrar geplaatst. Zowel kop als pan bestonden uit metaal. een chroom-kobalt¬molybdeen-nikkel legering. Van deze prothese heb ik tussen ...1968 en 1975 vele tientallen geplaatst.
    Bij revisie operaties werd soms een weefselreactie gevonden z.g metalloze, waarbij door de wrijving van metaal-op-metaal slijpdeeltjes waren vrij gekomen. Daarom ontwikkelde Müller in 1966 een metalen pan met plastic nippels. Later ging hij over op een polyethyleen pan, die Charnley al eerder introduceerde als "low friction arthroplasty". Deze pannen worden heden ten dage nog steeds gebruikt, maar kunnen door het lichaam bij losraking ook warden "aangewreten".
    Deze prothesen en meerdere anderen heb ik in mijn prothesen-collectie bewaard, o.a. de metalen Smith Petersen cup uit 1931, de Austin/Moore metalen kop/hals prothese uit 1943 en de acryl (doorzichtige!) heupkop van Judet uit 1947, n.b. in Nederland bij J.F. de Regt & Zn in Rotterdam vervaardigd. Slijtpartikels van deze prothese gaven ook een aseptische weefselreactie, de z.g. acrylose.

    Zie ook: B.A.J.M. Steenaert "Een orthopedisch chirurg over reuma". Uitgave SARVA-Nederland 1980.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.