Goed hulpverlenerschap

De heer B., 73 jaar, komt na een CVA rechts met partiële uitval, op de reacti-verings-afdeling in ons verpleeghuis revalideren. De RIO-indicatie geeft ons zes maanden de tijd voor de revalidatie. Ons multidisciplinaire team bestaande uit een fysiotherapeut, een ergotherapeut, een psycholoog, een logopediste, verpleging en een verpleeghuisarts in opleiding, gaat direct aan de slag.

De thuissituatie stelt ons voor een probleem. B. slaapt boven en ook de badkamer bevindt zich op de eerste verdieping. De trap is steil en gevaarlijk voor hem. Er wordt een traplift aangevraagd, door het RIO goedgekeurd en uiteindelijk geplaatst. De RIO-adviseur bemerkt bij het gesprek over de traplift dat onze cliënt al erg goed is hersteld. De aanvankelijke indicatie voor zes maanden wordt teruggebracht naar drie maanden. De gemeente wil de traplift komen plaatsen, drie maanden en drie weken nadat B. bij ons is opgenomen. B. moet na drie maanden weg. De RIO-adviseur merkt op dat B. zich prima aan de aanrecht kan wassen en er moet maar een (duur) leenbed komen.

Ons team heeft voor snelle revalidatie gezorgd, waarvan onze cliënt het slachtoffer is geworden. B. had na vier maanden in alle tevredenheid en met alle hulp en aanpassingen naar huis gekund. Wij hadden daarmee toch nog twee maanden bespaard op de aanvankelijke indicatie.

De volgende keer zullen wij in het kader van goed hulpverlenerschap wat ‘minder ons best doen’.