Concurrentie en markt

De gezondheidszorg is nog geen échte’ markt, maar die kant gaat het wel op.

‘De omgeving waarin wij verkeren’, zegt een ziekenhuisdirecteur in Als de markt binnenkomt, is van een rustig vaarwater veranderd in een wedstrijd. We moeten concurreren met collega-ziekenhuizen, privé-klinieken en andere aanbieders van ziekenhuiszorg. We zullen, of we het nu leuk vinden of niet, moeten meedoen aan de wedstrijd.’ Daarbij geldt volgens de auteurs ‘concurreren gaat voor samenwerken’. Maar ze weten ook dat er veel gewoontegedrag bestaat - gedrag dat je niet zomaar kunt en moet veranderen. Huisartsen bijvoorbeeld stellen hun verwijsgedrag pas bij door een negatieve ervaring. ‘Samenwerking’ met een vertrouwd ziekenhuis of specialist staat hoog in hun vaandel geschreven en die moet je niet kapot maken. Het is immers maar zeer de vraag wat het rendement is van pogingen van elkaar beconcurrerende ziekenhuizen om huisartsen aan zich te binden en ‘in de watten te leggen’, zolang huisartsen nog gewoon tevreden zijn over het ziekenhuis c.q. de specialisten waar ze altijd al naar verwezen.

Als de markt binnenkomt is opgezet als een eerste verkenning van de effecten van marktwerking in de zorg. Het spreekt zich niet voor of tegen de markt uit. Marktwerking is voor de auteurs domweg een gegeven. Leidende vraag is: hoe ontwikkel je als zorginstelling een adequate strategie in een omgeving die zowel de kenmerken heeft van een markt (want aanbieders wedijveren om de levering van de beste en goedkoopste zorg), als van een publieke voorziening. Dat maakt zorgorganisaties tot zogeheten maatschappelijke ondernemingen met nieuwe ‘competenties’. Over die competenties gaat het vooral.

Gerrit Damhuis e.a., Als de markt binnenkomt, DamhuisElshoutVerschure, ISBN 90 801701 9 4, 127 blz., 15 euro (bestellen via

www.damhuiselshoutverschure.nl

).