‘Uitgedokterd?!’ is bijzonder instructief

Collega Keuter breekt in zijn uitstekende artikel een lans breekt voor de wijze waarop ‘alternatieve artsen’ met hun patiënten omgaan (

MC 22/2008: 939

). ‘Reguliere’ artsen kunnen daar veel van leren. Ik stoor mij al jaren aan de manier waarop onze beroepsgroep, en in het bijzonder de Vereniging tegen de Kwakzalverij, een hetze voert tegen eenieder, inclusief artsen, die zich bezighouden met alternatieve geneeskunde.

Alleen al het woord kwakzalverij getuigt van grote minachting voor alles wat niet strookt met de medisch biologische opvattingen die ons zijn ingeprent. Daarbij wordt zo vaak vergeten dat onze zogenaamde reguliere geneeskunde ook heel veel beperkingen kent, en erger, ook veel dodelijke slachtoffers vergt. Wat te denken van de 1700 mensen die per jaar overlijden door verkeerd medicijngebruik of de onnodige doden op de operatietafel? Daar wordt niet over gesproken, maar wel altijd over de dood van Sylvia Millecam.

Ondanks de grote en soms spectaculaire resultaten van de moderne geneeskunde, past meer bescheidenheid over wat nog niet is bereikt. Wie van ons kent niet de patiënten die na veel onderzoek niet kunnen worden geholpen en het advies krijgen om ‘ermee te leren leven’? Geen wonder dat patiënten naar andere wegen zoeken om van klachten af te komen, wat ook regelmatig gebeurt.

Ik heb groot respect voor de mensen in de uitzending, die hun nek uitsteken om te helpen, al passen de methoden niet in ons organisch medisch denkpatroon. De arrogantie van de deskundigen in de laatste uitzending, met name de hoogleraar neurologie, was werkelijk stuitend. Het is te hopen dat deze uitzendingen in plaats van verdere polarisatie zullen leiden tot meer openheid en samenwerking, waarbij respect voor elkaars denkwijze en standpunten voorop staan.

Velp, juni 2008

prof. dr. Paul van den Broek, emeritus hoogleraar KNO