Zootje
4 reactiesOngelofelijk wat zich de afgelopen tien jaar rond de specialisteninkomens heeft afgespeeld. Het beleid om de honoraria te reguleren mag je omschrijven als zwalkend, losgezongen van de werkelijkheid, demotiverend, paniekerig en waarschuwingen negerend. Het stond allemaal al in MC, vooral in de ingezonden brieven. Hoe simpel leek het principe van de DBC’s: ‘loon naar werken’. Geen gezeur meer over onverklaarbare inkomensverschillen, hoor ik toenmalig Orde-voorzitter Rob Valentijn bij de verdediging van het DBC-systeem nog zeggen. Na wat gesteggel over uurtarief en nachtdienstcompensatie en wat gereken aan normtijden en ondersteunerscompensatie was het: vooruit met de geit. Het grote experiment kon van start, maar helaas zonder snelle correctiemogelijkheid van systeemfouten. Ook voor de vraag of er nog een plafond aan de macrouitgaven zat – behoud van het budgettair kader zorg dus – of dat de gevraagde zorg ongelimiteerd mocht worden geleverd, was de politiek doof en blind. Naïef blijkt nu. Er zij ‘vraaggestuurde zorg’ en dus moesten de wachtlijsten verdwijnen met het door ex-minister Els Borst al ingezette ‘boter bij de vis’-beleid. Maar je kon het echec van VWS al zien aankomen. Natuurlijk zijn de uitgaven gestegen, maar niet door opportunisme, list en bedrog zoals nu aan de politieke borreltafel wordt gesuggereerd. De specialisten hebben er gewoon hard voor gewerkt en patiënten zijn doorgaans tevreden over de geleverde zorg. Er wordt aan kwaliteitverbetering gewerkt vanuit de professionele motivatie om het goede te doen – enkele zielige, puur door geld gedreven collega’s uitgezonderd. Maar daar mag je de totale beroepsgroep niet op afrekenen. Zonder deugdelijke onderbouwing – hoezo transparantie, meneer Klink – wordt meer dan een half miljard korting ingeboekt op de honorariumtarieven. Generiek of gedifferentieerd, dat is nog de vraag.
VWS speelt met een vuur dat veel goede zorg in rook zal doen opgaan. Dat een 50 procent radioloog meer verdient dan een fulltime chirurg geeft terecht scheve ogen en moet worden opgelost. Dat is uiteindelijk ook goed voor de samenwerking en dus voor de patiënt. Over de hele linie korten, controleren en beknotten geeft gedemotiveerde en gefrustreerde artsen. Die leveren geen bezielde zorg meer. Dat is een feit, geen dreigement. Het stomste wat u als specialisten kunt doen, is u uit elkaar laten drijven. Alleen een sterke, eensgezinde Orde kan weerstand bieden. Daarbinnen mag u zich natuurlijk heftig(er) roeren.
Ben Crul
J. Piket-van Ulsen
, HEESWIJK DINTHER
Zijn er nog steeds collega's die werkelijk van mening zijn dat een specialist een ondernemer is? Alleen maar op grond van voordelen mbt de fiskalitiet? Let wel, ik maak er ook graag gebruik van, maar wij dragen toch op geen enkele manier ondernemersr...isico. Aan ondernemersschap zit toch even wat meer vast dan, zoals het Bronovo het uitdrukt, het gedrag van "rupsje nooit genoeg"?
Ik denk dat in publiekelijke uitlatingen het ondernemersschap maar niet meer genoemd moet worden omdat dit onderwerp typisch 'des specialists' overkomt (cq wel de voordelen maar niet de nadelen). Ik merk dat het onze zaak bij het publiek geen goed doet.
Leest u vooral het artikel van G.J. Visser nr 23 juni 2010. Daar valt niets meer aan tot te voegen.
,
Het stomste dat medisch specialisten in deze tijd kunnen doen, is zich uit elkaar laten drijven. Daar ben ik het mee eens en schrijf dat onder andere ook in het gewraakte hoofdredactioneel. Ik bekritiseer de beleidsgang rond specialisteninkomens van ...de afgelopen tien jaar en waarschuw voor het effect van gedemotiveerde artsen op de gezondheidszorg. Als voorbeeld van de – ook door de Orde verafschuwde – onrechtvaardige inkomensverschillen, leende ik een passage uit het prima redactioneel ‘Monkeys reject unequal pay’ van mijn collega en chirurg Pierik in het januarinummer van het Nederlands Tijdschrift voor Heelkunde. Niet om te kiften of te kibbelen, maar wel om het totale palet te laten zien. MC heeft een onafhankelijke podiumfunctie en zal op journalistieke wijze en met respect voor de belangen van de verenigingen steeds blijven berichten, maar zeker niet per definitie de belangen blind volgend. Veel collega’s waarderen gelukkig onze rol van ‘luis in de pels’.
Ben Crul, hoofdredacteur
E.F.G.M. van Glabbeek
, BAKEL
Waarom loon naar werken in de gezondheidszorg alleen voor artsen zou moeten gelden is mij een heel erg groot raadsel. Zouden de specialisten die daar een goed antwoord op hebben mij daar argumenten voor kunnen aanreiken.
Waarom gelt loon naar werken... niet voor een verpleegkundige of een Ok assistent? Waarom niet voor (veel) kinderartsen, psychiaters, verpleeghuisartsen etc etc. Het is gewoon pure ongelijkheid. Het loon naar werken principe heeft er toe geleid dat ik in mijn praktijk veel patienten tegenkom die zich in het ziekenhusi als een nummer behandeld voelen die amper de tijd krijgen hun vragen te stellen omdat de dokter weer door moet naar zijn volgende verrichting! Uiteraard zijn er collega's die hier wel de tijd voor nemen maar die komen dan ook hopenloos in de knel met hun werk, privéleven of maatschapscollega's omdat ze hun werk niet "efficient" genoeg doen!
Verder is er onder artsen ook een soort van macho cultuur. Net of 60-70 uur per werken zo gezond voor je is. In mijn praktijk als bedrijfsarts is het eerste advies wat door huisartsen en specialisten wordt gegeven, doe maar eens een tijdje rustig aan. Maar blijkbaar geldt dat niet voor ons zelf?
Lees ook het artikel over zorgmijdende artsen waar een groter suiccide risico bestaat. Als bedrijfsarts denk ik dat het heel goed zou zijn als artsen ook maar 40-50 uur per week werken. dat is beter voor hunzelf, hun families en niet te vergeten hun patienten.
Een vast salaris zou wat dat betreft de perverse prikkel tot het maken van uren weghalen en de ongelijkheid van beloning onder artsen wegnemen!
K.Y.J.A.M. Ho
, KROPSWOLDE
Als radioloog blijf ik mij verbazen over de sneren die uitgedeeld worden binnen de medische wereld in een tijd dat we als 1 front de politiek te lijf zouden moeten gaan. Ik ben een absoluut voorstander van loon naar werken. Hoe harder je werkt hoe me...er je mag verdienen. De kortingen die toebedeeld waren aan de chirurgen maar ook de anesthesisten, oogartsen en anderen, waren en zijn schandalig. Al zou er gekort moeten worden dan nog zou het eerlijk verdeeld moeten worden en al zeker uitgesmeerd over een langere periode. Maar mijn compassie met de beroepsgroep is tanend als ik niet alleen door de politiek word weggezet als luie graaiende medisch specialist, in casu radioloog, maar ook nog eens door mijn eigen belangenvereniging in casu de heer Crul.
Beste meneer Crul, doe mij eens een baantje voor 50% waarbij ik het gemiddelde inkomen van een chirurg kan binnen schuiven. Momenteel werk ik namelijk 60-70 uur per week. Ik ontvang jaarlijks 25 mSv straling hetgeen mij een cumulatieve kans geeft om in 20 jaar te overlijden aan mijn vak van 1 op 20 tot 1 op 40 en daarvoor krijg ik inderdaad goed betaald. Is dat terecht of onterecht? Dat weet ik niet en vind ik persoonlijk ook niet zo relevant. Als ik iemand anders tegenkom die een hogere omzet haalt ga ik niet zitten kiften dat de ander minder moet omzetten maar ga ik kijken hoe de ander dat geregeld heeft en hoe ik dat ook kan regelen. Dat vind ik een onderdeel van het ondernemerschap.
Met alle medisch specialisten, zowel poorters als ondersteuners, hebben we afgesproken dat we onze normtijden zouden bijhouden. Op basis daarvan moeten wij beloond worden. Het is in mijn ogen juist goed ondernemerschap als er medisch specialisten te vinden zijn die handig gebruik weten te maken van de geboden mogelijkheden.
Deze discussie is echter op dit moment niet heel erg zinvol. Veel belangrijker is dat we ons verenigen. Hetzij bij de orde, hetzij bij de stichting "bezorgd", hetzij anderszins. Tezamen moeten we ten strijde trekken om de politiek tot andere gedachten te dwingen. We moeten op onafhankelijke wijze ons vak kunnen blijven uitoefenen zonder dat verzekeraars of politiek onze protocollen kunnen bepalen, we moeten ons vak kunnen blijven uitoefenen vanuit onze eigen motivatie, loondiensters gelijk ondernemers en we moeten voorkomen dat deze idiote plannen van de politiek onze samenleving vele miljarden per jaar gaan kosten door gedemotiveerde medisch specialisten.
Hou dus op met kibbelen binnen de medische wereld. VERENIGD U EN TREK TEN STRIJDE!
K.Y. Ho, Almere