Een kettingrookster

Op zondagmiddag in februari rijden we vanuit Zwitserland over de Duitse autobaan terug naar Nederland. We hebben een week sneeuw, zon en skiles achter de rug. Het was weer een heerlijke vakantie.

De weg is driebaans en het is niet heel druk. We zoeven met 130 km/uur naar huis. Zo’n 150 m voor ons rijdt een oude, zwarte Fiat panda. Ik zie de auto ineens slingeren. Hij raakt de vangrail bij de middenberm, ketst terug naar het midden van de autobaan, draait een pirouette en komt tot stilstand.

Rook uit de motorkap. Ik ben de eerste getuige. We parkeren onze auto. De kinderen kijken nog even hun dvd-tje af en ik ren de auto uit, naar de panda. Een andere auto is ook gestopt, en een Turkse man en ik arriveren zo ongeveer tegelijkertijd bij de panda. Hij roept dat we de vrouw achter het stuur snel eruit moeten halen anders ontploft de auto (volgens mij heeft hij te veel films gezien).

Ik zie de vrouw, ze is in de 50, heeft een slechte huid van het roken, is mager (ik schat minder dan 45 kg), klein, (niet groter dan 1,50 m) en ze draagt een plastic snor die verbonden is met een zuurstof tank. Snel schiet door mijn hoofd: COPD met TIA? Of myocardinfarct achter het stuur; controle over het stuur verloren; auto ging daardoor slingeren, tegen de vangrail aan , pirouette.... Samen (volgens de EHBO-kennis) tillen de Turkse man en ik de vrouw uit de auto. Zetten haar half rechtop neer. Pols ong 120. AH wat tachypnoe.

Ze kijkt met grote wijde ogen/pupillen en een nietszeggende blik mij aan.... Dan begint ze te praten: ‘Mein Hund’. Ik loop terug naar haar auto. Ik zie een klein rieten picknickmandje met een trillende pekinees erin voorin op de grond naast de bestuurder. Ook die heeft het ongeluk overleefd.

Inmiddels ontstaat achter ons een file. Omstanders hebben politie en ambulance gebeld. Een Nederlandse kindercardioloog komt ook nog even helpen. De vrouw heeft een hoofdwond, en deze wordt verzorgd. In het Duits zegt ze dat ze haar zoon wil bellen. Dan arriveert de ambulance. Nekkraag om en ze wordt meegenomen. Dan werpt ze nog een blik naar mij: ‘Können Sie meine Zigarette geben?’ Ik kijk haar recht in de ogen aan. ‘War das alles um eine Zigarette?’

Deze kettingrookster met COPD dacht met 130 km per uur nog naar een sigaret te kunnen grijpen, maar had daarbij de macht over het stuur verloren.
De politie was ook snel klaar. Geen tegenpartij, geen ruzie, geen schuld.

E.V. Wielaard-Simons, huisarts

Zomerserie Is er een dokter op het strand?