Laten we elkaar niet de tent uit vechten

Na een termijn Klink is het een verademing dat de nieuwe minister vooral beloning voor prestatie wil. Ditzelfde gevoel was er echter ook na het aantreden van minister Klink. Vol vertrouwen werden er afspraken gemaakt, maar vervolgens zijn de specialisten met 25 procent gekort. Dat gebruikers van de zorg hiervoor moeten betalen, is acceptabel. Dat de verstrekkers van deze zorg dat ook zouden moeten, is wereldvreemd. Het zou de minister sieren als zij de dialoog met dokters zou hervatten door deze aperte misstand terug te draaien. Vertrouwen win je niet door een interview in Medisch Contact (MC 6/2011: 314), maar door het nakomen van redelijke afspraken.

Meer specifiek stoort mij de terugkerende verwijzing naar het praktijkvariatierapport dat het commercieel gedreven Plexus in opdracht van VWS opstelde. De Nederlandse Vereniging voor Neurochirurgie (NVvN) heeft op dit rapport genuanceerde kritiek geuit. Het is qua opzet, qua uitvoering, en met name wat betreft de conclusies een amateuristisch rapport dat direct de prullenbak in kan. Maar de kritiek van de NVvN wordt kennelijk niet gelezen.

Nadat de hoofdinspecteur van IGZ durfde te melden dat de praktijkvariatie wordt veroorzaakt door winstbejag van medisch specialisten, en daarbij de neurochirurgen dus beticht van het opzettelijk toebrengen van ernstig lichamelijk letsel, meent minister Schippers dat een raad van bestuur de indicatiestelling voor chirurgische ingrepen moet gaan controleren.

Het gevaar van beleid maken op basis van dansende getallen (en slechte rapporten) moet ook op VWS duidelijk worden. Het bestuur van de NVvN is er voor de belangen van neurochirurgie. Zij is als enige inhoudelijk aanspreekbaar op kwaliteit, aantallen en maatschappelijke relevantie. Wellicht dat minister Schippers hierover van gedachten kan wisselen alvorens een op drijfzand gefundeerde mening te geven. Dat zou rust geven.

Zwolle, februari 2011

dr. Wimar van den Brink, neurochirurg

• Meer brieven