Bedrijfsarts is onzichtbaar (2)

Als bedrijfsarts voel ik mij aangesproken door het onderzoek van de FNV en door de reactie van onze voorzitter (MC 6/2011: 313).

Je kunt vraagtekens zetten bij het onderzoek van de FNV, en ook bij het gebruik van de resultaten om hun eigen standpunt over de positie van de bedrijfsarts kracht bij te zetten. Anderzijds is het wel een signaal. Hoe kan het toch dat bedrijfsartsen nog steeds als verlengstuk van de werkgever worden gezien, terwijl onze eigen perceptie duidelijk anders is?

Collega Rodenburg berijdt weer het stokpaardje van de casemanager, die de bedrijfsarts bij de patiënt zou weghouden. Mijn realiteit is totaal anders. Ik heb niet te maken met een casemanager, maar zit midden in de bedrijven waar ik spreekuur doe. Alle werknemers hebben toegang tot mijn spreekuur, en als ik bij de bedrijven ben, ben ik op de werkvloer te vinden.

Als adviseur van de directie adviseer ik gevraagd en ongevraagd over arbeidsomstandigheden, en ben ik betrokken bij en initiator van preventief gezondheidsbeleid. Ik stem dit af met de ondernemingsraad.

Waarom hebben zowel de FNV als de NVAB zo’n ander beeld? Ik denk dat er nog steeds te veel wordt gekeken naar arbodiensten, die niet zozeer een professioneel maar een commercieel product leveren, dat vooral is gericht op verzuim. Er zijn echter steeds meer zelfstandige bedrijfsartsen die vanuit hun professionele opstelling opereren en er zijn ook steeds meer bedrijven die daarvan het voordeel inzien, en werkelijk maatwerk voor hun medewerkers en onderneming willen leveren.

We moeten de negatieve beeldvorming doorbreken, en duidelijk maken dat bedrijfsartsen bijdragen aan de gezondheidszorg als specialist in de relatie tussen werk en gezondheid!

Groningen, februari 2011

Geert Koster, bedrijfsarts/medisch adviseur

• Meer brieven