Veilige behandelomgeving voor PTSS (2)

Rijksen en Crul gaan erg ver in hun commentaren op tuchtrechterlijke uitspraken (MC 20/2011: 1254), zoals ze eerder deden bij een uitspraak over veiligheid in Moskou voor Tsjetsjenen. Moet een Nederlandse arts kunnen beoordelen hoe veilig een land is? Veiligheid is een relatief begrip. Nederland wordt als een veilig land beschouwd, maar hier valt ook wel eens een vliegtuig neer, of er ontploft een fabriek. In Londen, Parijs, Moskou, Madrid, toch veilige steden, ontploft wel eens een bom. In Afghanistan gebeurt dat vaker, maar is het land voor Afghanen overal onveilig? En Noord-Irak? Veel van mijn patiënten gaan ernaartoe op familiebezoek; ze vinden het daarvoor veilig genoeg.

Natuurlijk gun ik alle asielzoekers die in een medische procedure zitten een verblijf in ons relatief veilige land. Maar de discussie over het bepalen van veiligheid door Nederlandse artsen begint uit de hand te lopen, wat behandelaars van asielzoekers steeds meer onduidelijkheid geeft. Advocaten vragen ons immers of we een land als veilig beschouwen. Ik kan die vraag vanuit mijn professie niet beantwoorden, en zal dat ook niet doen. Als Rijksen en Crul dat wel een optie vinden, begeven ze zich op een juridisch en politiek pad waarop artsen zich niet zouden moeten bevinden.

Leiden, mei 2011

Hans Rohlof, psychiater

• Meer brieven