Stuur ontslagbrief ook naar de patiënt
1 reactieIk moest zelf eerst patiënte zijn, voordat ik mij realiseerde hoe wonderlijk de huidige medische correspondentie plaatsvindt.
Een patiënt heeft een hulpvraag, consulteert hiervoor de huisarts en wordt zo nodig verwezen naar de tweede lijn. Tijdens de consulten wordt de patiënt van de bevindingen op de hoogte gesteld en krijgt hij uitleg en advies of behandeling. Een schriftelijk verslag daarvan, behoudens een folder of een link naar een website, ontbreekt.
Echter, de artsen onderling stellen elkaar keurig schriftelijk op de hoogte. Van onderwerp verandert de patiënt in lijdend voorwerp (in verschillende betekenissen van het woord). Is deze gewoonte nog van deze tijd ? Mijn voorstel is om de schriftelijke correspondentie allereerst aan de patiënt te richten en de betrokken artsen als cc in te voegen.
Het artikel ‘Stuur ontslagbrief ook naar de patiënt’ (MC 5/2010: 222) is mij dan ook uit het hart gegrepen, waarbij ik voorstel om nog een stap verder te gaan en de brieven aan de patiënt te richten. De voordelen zijn in genoemd artikel duidelijk beschreven en de nadelen zijn niet onoverkomelijk. Alleen de mindset van de beroepsgroep dient nu nog te worden overwonnen.
Abcoude, februari 2010
Gerda de Groene, bedrijfsarts
D.M.M. Edens-Schipper
, PEINS
Geachte mevrouw De Groene ( u adresserend als patient en niet als collega): ik ben het bijna volkomen met u eens op 1 punt na: de correspondentie is een gevolg op een verwijzing of een consultaanvraag en dus gericht aan de verwijzer/aanvrager. Maar h...et gaat wel over iemand niet zijnde de verwijzer/aanvrager i.c de patient. Ik vraag dan ook altijd of de patient een kopie wil ontvangen, en bij diabetespatienten vul ik zelf de Diabetespas in met bevindingen en wanneer de volgende controle moet plaatsvinden.
Volgens mij bevordert dat bij de patient het gevoel een overzicht en enige regie te houden bij zijn/haar tocht door de medische wereld. En, misschien nog veel belangrijker, is dit een veel effectievere manier om de veiligheid rond de patient te verbeteren dan EPD's: de patient weet dan wat er met wie gecommuniceerd is en kan aan de bel trekken als er iets niet klopt. Ook belangrijk: de patient wordt ook medeverantwoordelijk voor de actualiteit van de circulerende gegevens. Men start en stopt ook wel eens medicatie zonder overleg met een arts b.v..
En heel soms is een patient het niet eens met hoe of het 1 of ander genoteerd staat. Maar dan kun je daar tenminste over praten.
k zie alleen maar voordelen. Ziekenhuizen zijn echter tegenwoordig gefocussed op papierloos werken, waarbij huisartsen en specialisten binnen het ziekenhuis op allerlei systemen aangesloten zijn om de gegevens digitaal te ontvangen. En dat zie ik niet meer teruggedraaid worden.
mvrgr
D Edenschipper