Blogs & columns
Column

Provinciaal - René Kahn

2 reacties

We leven op een steeds kleiner wordende planeet waar talent zijn weg naar de top zal vinden, ongeacht geografie, sociale achtergrond of ras. Onze levensstandaard zal mede bepaald worden door het succes waarmee we dit internationale talent naar ons toe kunnen halen.

Of we het leuk vinden of niet, een van die factoren in de strijd om het talent is geld. Maar in dat opzicht werken het kabinet en de Tweede Kamer niet mee. Men vindt namelijk dat bestuurders van publiek gefinancierde organisaties, zoals universiteiten en ziekenhuizen, niet meer mogen verdienen dan de minister-president. Hetzelfde geldt voor medewerkers in deze instituten.

De argumentatie gaat ongeveer als volgt: hoe kan een bestuurder van zo’n relatief eenvoudige organisatie als een academisch ziekenhuis of een universiteit waar meestal slechts tienduizend hoogopgeleide mensen werken, meer verdienen dan de bestuurder van ‘t land? Afgezien van de betrekkelijke oppervlakkigheid van dit argument, is het resultaat dat deze norm de vrijheid van universiteit en ziekenhuis onherroepelijk beperkt in het in huis halen van talent.

Zeker, salaris is niet het enige, en zeker niet het belangrijkste argument voor wetenschappers of – bijvoorbeeld – topchirurgen om een baan in de academie te kiezen. Maar het speelt een rol. Met name wanneer we, en dat is als gezegd onvermijdelijk, voor talent buiten de landsgrenzen zullen moeten zoeken. Daar hebben ze nog nooit van onze Balkenendenorm gehoord en het zal hun ook geen biet kunnen schelen. Dan gaan ze toch gewoon ergens anders werken?

Grenzen bestaan niet meer; althans voor talentvolle mensen. Ons land is slechts een provincie in een platte, grenzeloze, wereld. Juist daarom past provinciaal denken niet.


René Kahn, psychiater

Veldwerk
  • René Kahn

    René Kahn schrijft vanuit zijn perspectief als psychiater.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Erik

    co-assistent

    Los van het feit dat een salaris van 187.000 natuurlijk geen slecht salaris, is dee balkenende-norm inderdaad een erg ondoordachte wetgeving. Het salaris van de premier betreft meestal maar een periode van 4 jaar waarin hij dat salaris verdient. Hier...voor, maar vooral na zijn premierschap ligt de (private) wereld voor hem open, en verdient hij het veelvoudige van zijn premiersalaris met zijn private baan, allerlei commissariaten en andere nevenfuncties. Balkenende zou nu naar verluid 470.000 verdienen bij Ernst & Young. Alleen tijdens zijn premierschap moest hij even 'op een houtje bijten', maar krijgt daar dan wel weer huisvestingsvergoeding en een dienstauto met chauffeur voor terug.

    Hierdoor komt zijn gemiddelde loon over zijn hele loopbaan ver boven de balkenendenorm uit, en is het m.i. dus niet fair om die norm als absoluut plafond te gebruiken gedurende de hele loopbaan van een arts, zeker niet voor de genoemde topchirurgen. Dit moet natuurlijk geen vrijbrief zijn voor exorbitante salarissen ruim boven de 500.000 zoals we in het recente verleden zagen, maar iets soepeler dan nu zou m.i. best kunnen.

  • A. Taselaar

    eertijds bedrijfsarts, nu na pensionering aannemer, ENSCHEDE

    Kahn heeft een punt, in het scala van motieven aan de top zal beloning een rol spelen. je mag verwachten dat hij vanuit zijn professie ook de andere motieven kent; nu nog even aandacht voor de beloning van de minder begaafden inzonderheid de beperkt...en vanwege ziekte en/of gebrek : over hun beloning zou ik een expose zijnerzijds op prijs stellen.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.