Lijfarts voor ouderen met complexe problematiek
Plaats een reactieVoorzitterscolumn
Tijdens het Genero-symposium op 15 november liet Rudi Westendorp, hoogleraar ouderengeneeskunde aan het LUMC in Leiden, zien waar we in de ouderenzorg vandaan komen en welke richting we zouden moeten gaan. Westendorp stelt onder meer voor dat iedere kwetsbare oudere een lijfarts krijgt. Deze lijfarts is zich goed bewust van de complexe problematiek bij ouderen en kan patiënten goed vertegenwoordigen in de vaak onoverzichtelijke (medische) zorg. Als specialist ouderengeneeskunde en voorzitter van Verenso kan ik natuurlijk niet anders dan volmondig ‘ja!’ roepen op dit voorstel. Gelukkig is het niet alleen een voorstel voor de toekomst, maar ook dagelijkse praktijk!
Voor een goede behandeling en begeleiding van kwetsbare ouderen is specifieke kennis en ervaring nodig, zowel in de eerste als in de tweede lijn. Daarom is er de opleiding tot specialist ouderengeneeskunde. Juist omdat kwetsbare ouderen allang niet meer alleen in het verpleeghuis verblijven (maar ook thuis en in verzorgingshuizen) en specialisten ouderengeneeskunde dus ook elders werken, is drie jaar geleden de opleiding verbreed en de naam gewijzigd van verpleeghuisarts naar specialist ouderengeneeskunde. De specialist ouderengeneeskunde is er voor alle kwetsbare ouderen, ongeacht de verblijfplaats.
Westendorp stelt ook dat we in de praktijk veel ‘zorgverkeer’ zien tussen de eerste en tweede lijn en dat het voor ouderen moeilijk blijkt om overzicht te houden over hun eigen situatie. Ze zijn in behandeling bij verschillende specialisten en moeten voor hun zorg en hulp rekening houden met financiering uit verschillende bronnen. De gezondheidszorg is zo voor vele ouderen een onoverzichtelijk ‘monster’.
De specialist ouderengeneeskunde
integreert verschillende medische behandelingen
De specialist ouderengeneeskunde diagnosticeert, adviseert en behandelt. Hij houdt daarbij rekening met het hele spectrum van kwalen die de patiënt heeft. Maar bovenal adviseert hij ook over behandeling en zorg door anderen en hij draagt zorg voor de ondersteuning en versterking van de mantelzorg. Wat is wenselijk, wat is haalbaar en wat moet daarvoor geregeld worden? Kortom, hij brengt als geen ander de hele patiënt in kaart, kan regie voeren en zorgt voor integratie van verschillende medische behandelingen. Dit laatste voorkomt veel onnodige ziekenhuisopnames.
Het is een veelzijdig specialisme. Waar anderen met name orgaan-
en ziektegericht zijn, is de specialist ouderengeneeskunde vooral
gericht op toestandsbeelden en functionaliteit. De behandeling van welk
symptoom, van welke ziekte bepaalt in hoge mate de kwaliteit van leven
voor deze patiënt? De patiënten hebben een grote diversiteit aan
aandoeningen. Waar vind je revalidatie en palliatieve zorg in één
specialisme? En die financiering? Daar moeten de schotten uit! Al jaren
wordt hierover gesproken en vanuit het veld tegen geageerd. Het kan toch
niet zo zijn dat een hele bevolkingsgroep de zorg ontbeert die zij
nodig heeft vanwege de complexiteit en gebrek aan integratie van de
financiering? Ook dit is helaas wel dagelijkse praktijk. Het wordt hoog
tijd dat de politiek met een voorstel komt om hier snel iets aan te
veranderen.
Mieke Draijer, voorzitter Verenso
<strong>Klik hier voor een PDF van het federatienieuws</strong>
- Er zijn nog geen reacties