Als het thuis niet meer gaat
Plaats een reactieHet artikel van C.A. Zwart over het vinden van passende zorg in verzorgings- en verpleeghuizen (
) biedt een redelijk inzicht in het brede palet aan intra- en transmurale voorzieningen. Uit zijn bijdrage is helaas niet op te maken in welke hoedanigheid hij deze heeft geschreven. Dit klemt te meer daar de vermelde functies - huisarts, arts in een verpleeghuis en indicatieadviseur - met elkaar kunnen conflicteren.
Het is vooral onduidelijk hoe zijn taak als indicatieadviseur zich verhoudt tot de twee andere functies. In samenhang hiermee komt de positie van het regionaal indicatie-orgaan (RIO) onvoldoende uit de verf.
Na de ontvangst van een aanvraag voor intra- of transmurale zorg verzamelt het RIO zo nodig (als de aangeleverde gegevens ontoereikend zijn) aanvullende gegevens. Dit kan via een huisbezoek door een breed kijkende indicatieadviseur en/of door informatie in te winnen bij de behandelende sector (huisarts of specialist). Ik stel mij voor dat in deze context het RIO, met schriftelijke machtiging van de cliënt, bij collega Zwart - in zijn hoedanigheid van huisarts of arts in een verpleeghuis - informatie inwint. Mede op basis van de informatie die het RIO dan van collega Zwart ontvangt en op de gegevens uit eigen onderzoek (waaronder het huisbezoek) neemt het RIO een besluit.
Het zou nogal vreemd zijn als collega Zwart vervolgens, nu in zijn hoedanigheid van indicatieadviseur in dienst van een RIO, een besluit neemt over door hemzelf (!) aan dat RIO verstrekte informatie. Schrijver zou daardoor toch in een ethisch dilemma moeten komen? En al helemaal wanneer hij, zoals hij suggereert, voor zijn eigen patiënten de BOPZ-status vaststelt. Terwijl, zoals bekend, de bevoegdheid daartoe bij het RIO berust.
Maastricht, januari 2002
- Er zijn nog geen reacties
