Verspilde moeite
Plaats een reactieDe invoering van de DBC-systematiek is inderdaad verspilde moeite
Aanvankelijk kon het DBC-project nog rekenen op een welwillende bejegening uit het veld, omdat het werd gebracht als een alternatief voor de vermaledijde budgetteringssystematiek. Rampzaliger zou het immers nooit kunnen worden?
Projectleider Koopmans presenteerde de onderneming als een nieuwe vorm van bottom-up financiering met in principe een open-eindregeling. Maar gaandeweg is het hele initiatief alweer ingekapseld door het financieel-administratief complex en is vergelijking van kostencomponenten in de diverse ziekenhuizen tot eerste doelstelling verheven.
Inmiddels hebben wij, vijf KNO-artsen, al meer dan
een jaar ervaring met het invullen van DBC-formulieren. Deze ervaringen zijn niet gunstig. In de praktijk blijkt wat Aarts op theoretisch gronden al verwoordde: het systeem is volstrekt niet transparant. Hoe ingewikkeld het DBC-formulier inmiddels ook is geworden, de werkelijkheid in de spreekkamer is nog veel ingewikkelder. Bij één diagnose worden, afhankelijk van allerlei bijkomende factoren, veel verschillende behandelingen gedaan. Bepaalde behandelingen kunnen met goed fatsoen worden gedaan bij verschillende diagnoses. Argumenten om een DBC te sluiten of open te houden omdat de patiënt wel eens zou kunnen terugkomen, zijn zeer arbitrair.
Het komt er inderdaad op neer, zoals Aarts schrijft, dat je als specialist maar wat invult. Aan de hele tijdsbestedingproblematiek zijn we nog niet eens toegekomen.
Dat wordt bouwen op drijfzand, met alleen nog meer bureaucratie.
Delft, augustus, 2002
G.T. Zitman, KNO-arts
- Er zijn nog geen reacties
