Orde-voorzitter: Van de enige echte sneeuwbui naar de lente

Geen Elfstedentocht deze winter, maar wel één echte sneeuwbui mét weeralarm. Dat was de aanleiding de ALV van 8 februari uit te stellen naar 21 maart. Uiteindelijk niet zo slecht, omdat we hierdoor de kans kregen meer uitleg te geven over de implicaties van de voorgenomen aanwijzing van de minister over het uurtarief. De nieuwe datum valt nog net voor het moment waarop de voorhangprocedure eindigt.

Als er iets is dat onze gemoederen deze maanden bezighoudt, is het wel het door de minister van VWS vastgestelde ‘bandbreedte-uurtarief’ van 132,50 euro (peildatum 2006 met een jaarlijkse indexering) dat het Ordebestuur op 21 maart 2007 bespreekt in de ALV. Een uurtarief, met een bandbreedte waarbinnen kan worden onderhandeld, als opstap naar een vrij onderhandelbaar uurtarief waarbinnen disutility en specifieke kennis en kunde tot uitdrukking kunnen komen. Nederland is op weg naar verdere liberalisering binnen de gezondheidszorg met toenemende concurrentie tussen zorginstellingen als voorbereiding op de toetreding van buitenlandse zorginstellingen. De eerstvolgende stap is het vrijgeven van de kapitaallasten van de ziekenhuizen, een nieuwe majeure verandering in de verhoudingen.

Het bereikte resultaat roept veel vragen op. Net als in de commissie Korthals Altes zijn de meningen verdeeld. Het behoeft geen verbazing te wekken dat degenen die er op vooruitgaan het voorstel steunen en dat degenen die moeten inleveren minder tevreden zijn. Veel medisch specialisten zijn zich er echter bewust van dat deze inkomensharmonisering al vier jaar in de planning zat. Vragen zijn er ook over de disutility, die niet in een aparte DBC tot uitdrukking is gekomen, maar die deels in het uurtarief en deels in de onderhandelbare bandbreedte zit.

De discussie over het bandbreedte-uurtarief duurde een jaar en kende vele zwarte momenten. Niet in de laatste plaats omdat ook ons omringende belangengroepen meenden een negatieve duit in het zakje te moeten doen. Zo ondermijnden LAD en NFU de besprekingen. De LAD betoogde in een brief aan de minister dat het aantal uren dat medisch specialisten in dienstverband werken te laag werd ingezet. Het aantal uren voor medisch specialisten vrij beroepsbeoefenaren zou hoger moeten worden ingeschat. Dit zou leiden tot een lager uurtarief. Realiseerde de LAD zich niet dat het uurtarief binnen de DBC het tarief van alle medisch specialisten bepaalt en zij daarmee dus eveneens de hoogte van de AMS ter discussie stelde? De NFU deed daar nog een schepje bovenop. Zij pleitte in een brief aan de minister regelrecht voor een laag uurtarief. Nog ver onder het laagste advies van de commissie. Beide brieven vormden niet echt een steun in de rug, maar hebben in het uiteindelijke resultaat gelukkig geen rol gespeeld.

Misschien waren deze reacties wel illustratief voor de taaiheid van de besprekingen. Vanuit het wezen van het vrij beroep wil het Ordebestuur eigenlijk helemaal geen uurtarief afspreken met de minister. Maar we zitten nu eenmaal in een publieke sector, waarvan de financiële gevolgen doorwerken in de overheidsfinanciën. Dat verklaart ook de diversiteit van de reacties die op

www.orde.nl

binnenkomen na de oproep van het bestuur. Ze variëren van scherp afwijzend tot instemmend, vanuit de overweging dat binnen de gegeven omstandigheden dit uurtarief het hoogst haalbare is. Die laatste inschatting deel ik volledig.

Al met al is dit bandbreedte-uurtarief een stevige, op de toekomst gerichte basis, waarbinnen de kwaliteitsgelden, het vrij beroep én de AMS zijn zeker gesteld. Een resultaat dat van belang is voor alle specialisten: vrij beroep, dienstverband en academisch.

De zeer kortstondige witte wereld van 8 februari heeft ons de gelegenheid gegeven meer uitleg te geven aan wetenschappelijke verenigingen, voorzitters van medische staven en aan individuele leden. Op de dag dat de lente begint, rekent het bestuur op uw steun zodat wij, als Orde van Medisch Specialisten, voorop de wagen kunnen blijven zitten om goed mee te kunnen blijven sturen aan alle systeemveranderingen in de zorg.

Pieter Vierhout, voorzitter Orde