Geen huisartsenwerk - Jos van Bemmel
10 reactiesVELDWERK
De meeste patiënten die de huisartsenpost (HAP) bezoeken, doen dat vanwege ongerustheid. Niks mis mee en bij uitstek het werkterrein van de huisarts. Toch heeft mijn werk op de HAP niets te maken met mijn echte baan als huisarts overdag. Ondanks het feit dat het prettig is er collega’s te ontmoeten en even bij te praten, ervaar ik mijn werk daar als brandjes blussen, als dweilen met de kraan open en vooral als lopendebandwerk.
Ik kan het wel, hoor, lopendebandwerk. Heb ik vroeger afgekeken van een huisarts van de oude stempel. Mijn record staat op veertien patiënten in een uur. Om dit als moyenne te benaderen, moet je openingszinnen gebruiken als: ‘o, ik zie het al, houdt uw jas maar aan’, ‘het heerst’, ‘dat ziet er niet best uit, ik bel gelijk de specialist’, ‘dat zit aardig tegen een longontsteking aan, hier is een receptje penicilline’, ‘loopt u maar gelijk mee naar de onderzoeksbank’ en ‘hou maar aan hoor, ik hoor het net zo goed door uw blouse heen’.
Laten we eerlijk zijn: het productiewerk op de HAP heeft niets met huisartsgeneeskunde te maken. Aan bijna alle zaken die bepalend zijn voor de huisartsgeneeskunde wordt voorbijgegaan. Zaken als vertrouwdheid, rust, tijd, hulpvraagverduidelijking, levensloop en kostenbeheersing.
Neen, wat mij betreft wordt werken op de HAP een specialisme, zoals SEH-arts dat ook al is. Een specialisme voor snelle dokters. De SAWN: Specialist Avond Weekend Nacht. Een drie-jarige opleiding? Of misschien is twee jaar wel voldoende...
Jos van Bemmel, huisarts
Meer Veldwerkers
,
Geachte Collega, Beste Jos,
Het productiewerk op de HAP wordt niet altijd als huisartsenwerk ervaren. Ik denk echter dat onze expertise als huisarts in deze iedere andere specialist of SEH arts verslaat. Veel huisartsen hebben de indruk dat we sommi...ge patiënten direct vanuit de wachtkamer naar buiten zouden kunnen leiden, omdat de eerst blik voldoende is om ernstige pathologie uit te sluiten. Uit recent onderzoek op de HAP Amersfoort blijkt dat slechts 11% van de consulten echt overbodig is. Net als ieder spreekuur hebben we het meest last van de paar consulten die niet lekker lopen, die kleuren onze beleving, maar zijn een minderheid. Overigens als deze groep niet naar de huisartsenpost zou komen zouden we gelet op het extra consulttarief van ongeveer 100 euro zonder kwaliteitsverlies miljoenen kunnen besparen. Dat is nog een uitdaging.
Er is een tussengroep van ongeveer 22% waarbij vanwege contextuele factoren een consult wel zinvol was. Je kunt ervoor kiezen deze patiënten in hoog tempo weg te werken. Meestal is hier het belangrijkste probleem ongerustheid. Bij deze patiënten kies ik juist voor een extra tijdsinvestering, hetgeen meestal wel mogelijk is, om zaken uit te leggen en te wijzen op zelfhulpmogelijkheden zoals www.thuisarts.nl in de hoop dat zij de volgende keer geen beroep op de huisarts doen. Of het effect heeft weet ik niet. In ieder geval houd ik zo plezier in het werk op de huisartsenpost.
Louwrens Boomsma, huisarts
Joachim Knap
huisarts n.p., Amsterdam
Het stukje "veldwerk" in MC 43, van 24 oktober 2013 vind ik heel erg mis, en warrig en tegenstrijdig; ik hoop dat het ironisch bedoeld is, maar ook na herlezen haal ik dat er niet uit.
De schrijver vindt de avond-nacht-weekend (ANW) dienst van huis...artsen op de huisartsenpost (HAP) geen huisartsenwerk. Hij opent met de stelling dat de meeste mensen de HAP bezoeken uit ongerustheid en hij ervaart het als brandjes blussen en lopende band werk en dweilen met de kraan open. Verderop stelt hij dat het werken op de HAP niets met huisartsengeneeskunde te maken heeft; hij vindt o.a. "zaken als vertrouwdheid, rust, tijd, vraagverheldering, levensloop en kostenbeheersing" bepalend voor het huisartsenvak.
Een huisarts die zulke dingen stelt is erg ver afgedreven van zijn vak!
Wat te zeggen van toch wel essentiële zaken als: anamnese afnemen, onderzoeken, diagnosticeren en behandelen,en soms zelfs acuut handelen: zijn dat geen huisartsentaken?
En wat is er tegen geruststellen van ongeruste mensen? ( inderdaad komen veel mensen naar de HAP uit ongerustheid, maar vaak ook met, soms zeer ernstige, ziekten en maar zelden vanwege de drempelloze toegankelijkheid ) en wat is er tegen brandjes blussen?
En het is nooit lopende band werk: iedere patiënt is weer anders, zeker op een HAP waar je patiënten treft die je niet kent en waarvan de één "niets" heeft, en een volgende wellicht iets ernstigs.
Natuurlijk zijn er huisartsen, die liever mensen in alle rust begeleiden dan het onrustige werk op de HAP, waar je elke volgende onbekende patiënt weer moet leren kennen, goed moet luisteren en soms zelfs snel moet handelen.
Maar elke huisarts moet acuut kunnen handelen, ook in de dagpraktijk, en geruststellen en brandjes blussen en begeleiden etcetera: juist die combinatie van taken maak het huisartsenvak zo mooi.
M.M. van Heemstra
lean coach, Nederland
Fascinerend om te benoemen dat HAP-werk geen huisartsenwerk is. De kunst is dan om te benoemen wat het wél is, op een dusdanige manier dat degenen die zich aangesproken voelen om dat wel te doen daar ook voor ingezet worden. Stel dat het inderdaad vo...or 90% geruststelling is: richt je benadering en processen dan ook alleen in op geruststelling en betrek daarbij degenen die vooral daar goed in zijn en daaruit hun bevrediging halen. Zorg daarbij dan wel dat die 10% anderen tijdig en goed geïdentificeerd worden. Maar dan hoeven alleen die 10 direct doorgeleid te worden en hoef je alleen voor die 10% ingericht te zijn in plaats van 100%. Dan is het ook duidelijk dat je met de verkeerde bezetting en met de verkeerde kosten zit.
A. van Andel
huisarts, OOSTERBEEK
Een ander nuttig doel kan zijn om de HAP weer HAP-origine te laten worden en ons te richten op de opvoeding van onze patiënten die onterecht gebruik maken van de HAP zoals wij ooit in het leven hebben geroepen en nog altijd voor ogen hebben. Met het ...ondersteunen van het gevoel van een 24-uurs economie ondermijnen wij ons eigen vak en creëren wij een opsplitsing. Daarnaast kan het 'u roept wij draaien' niet werken in de zorg. Ook niet ondanks onze lage prijs.
N.A. Terpstra
huisarts, HOOGKARSPEL
De honorering van het bezoeken van een stervende medemens in de avond-, nacht- en weekeinduren (eigen patiënt) wordt gekort, terwijl een flutvisite van een bezorgde bejaarde met een zere teen door de CHP-arts plotseling veel meer is gaan opleveren. W...ie dit in de kern van de zaak begrijpt, moet me dat eens uitleggen....
Bart Timmers
Huisarts, 'S-HEERENBERG
Heel goed om kanttekeningen te zetten bij het grote risico van "productiewerk". Toch ben ik het met de uiteindelijke conclusie niet eens, juist onder de omstandigheden van het werken op de HAP hebben we "echte" huisartsen nodig! Ik heb in 2011 eens e...en reactie gegeven op de Linkedin-groep "Compassion for Care" (die ik hierbij van harte aanbeveel...) die ik graag citeer:
"Soms is de praktijk wat harder dan datgene wat je als ideaal voor ogen hebt. Gisteren dienst op de huisartsenpost en los van het eerste uur waarin er helemaal niets gebeurde, daarna noodgedwongen in 5 uur zelf 28 patienten gezien, daarnaast 12 door mijn huisarts-in-opleiding (deels zelf meegekeken, deels gecoached) en 22 telefoontjes en/of overlegsituatie met assistentes. Dat zijn 62 contacten in 5 uur waaronder een aantal onder hectische omstandigheden. En toch... beklijft het idee van de TEDxMaastricht en heb ik het idee dat ik met alle mensen contact heb gehad en ook wel heb kunnen uitleggen waarom ik iets soms snel moest afmaken. Als je contact hebt dan snappen mensen dat ook wel, als ze zich maar gehoord voelen. Uiteraard had ik liever meer tijd gehad en hoef ik niet iedere dag zo te werken, maar zelfs onder druk blijft de inspiratie en dat is mooi en leuk om te voelen. En het komt de zorg ten goede."
W.F.J. Kools
huisarts, WASPIK
Heeft niemand in de gaten dat het hier een komisch stukje van een komische huisarts betreft? Er zit natuurlijk iets 'serieus' in, maar toch ... vooral komisch. Komisch.
N.N. Rossen
Huisarts, Venray
Beste collega,
Ik kan het niet nóg méér met u eens zijn...
Hoewel het mij verheugt dat u dit zo opschreef, vrees ik dat onze beleids-bepalers, politici en bestuurders er belang bij hebben om ons dit productiewerk zo lang mogelijk & tegen onze lage ...prijs, te laten blijven doen?!
ik schreef er ook al eens iets over: http://www.artsennet.nl/opinie/artsen-blogs/Niels-Rossen/Blogbericht-Niels-Rossen/133792/Erken-onderscheid-tussen-spoedzorg-en-huisartsenzorg.htm
Met vriendelijke groeten,
Niels Rossen
huisarts Venray
A.R. Moes
huisarts, NIJEVEEN
Het kan ook nog anders met de ANW diensten. Er zijn altijd nog huisartsen, die niet meegegaan zijn in het grootschalige denken. Die, zoals het eigenlijk hoort, ook in de ANW uren, zorg dicht bij de patiënt bieden. Onder andere in Zuidwest Drenthe. Hi...er zijn de huisartsen door de jaren heen nog altijd in groepen van vier of vijf kleinschalig blijven werken. Ze zijn hierdoor zeer goed en direct bereikbaar en hebben tegelijkertijd tijdens de diensten over het algemeen een geringe werkbelasting omdat het om zeer kleine aantallen gaat. De patiënt is tevreden en de dokter blijft goed geluimd. Als huisarts moet je er alleen wel wat vrije tijd voor opofferen. En daar hebben de meeste huisartsen geen zin in. Ook hier heeft de medaille twee kanten.
A. Vereecken
Huisarts, AMMERZODEN
Ook ik kan het niet anders dan eens zijn met de conclusie. Met de kost van de huisartsposten is er een weg ingeslagen die uiteindelijk wel moet gaan leiden tot een splitsing. Nog niet eens zo zeer door het werk maar wel de belasting. Met al het werk ...wat er nog bij gaat komen. Het moet allemaal wel uit dat ene lijf komen. Kortom splitsen die HAP.