Spécialité? Zo geregeld!

Huisartsen schrijven generiek voor in plaats van spécialités. Dat bespaart enorm veel. Met weloverwogen redenen kunnen we daarvan afwijken. Het wordt ons echter steeds moeilijker gemaakt. Het zou voldoende moeten zijn om bijvoorbeeld de risicovolle verwarring door alle kleuren doosjes en uiterlijke vormen van pillen te voorkomen.

Zo werkt het echter niet. En tegenover de patiënt wordt de schijn opgehouden dat de arts en de apotheker de kwaaie pier zijn. Vaak hoor ik van patiënten, die ernaar informeren bij hun zorgverzekeraar, dat wordt gezegd: ‘De dokter hoeft alleen maar bij het recept aan te geven dat een bepaald middel gewenst is en dan is het zó geregeld’.
Niets is minder waar.

Het beleid verschilt per zorgverzekeraar maar bestaat uit uitproberen van door de zorgverzekeraar geselecteerde merken – al schelen de kosten vaak maar een paar cent of is het aangewezen middel zelfs duurder. En als een middel al eerder is voorgeschreven, maar te lang geleden, dan gewoon weer opnieuw uitproberen. Of als je verzekeraar de maand daarna een ander middel selecteert: gewoon weer opnieuw proberen! En bij andere zorgverzekeraars is het überhaupt zinloos een voorkeur aan te geven, de apotheker draait sowieso voor de extra kosten op.

Mijn oproep aan zorgverzekeraars: als een bepaald beleid gevoerd wordt, wees daar dan ook éérlijk over tegenover je klanten en schuif het niet af op huisarts of apotheker!
Mijn oproep aan artsen: zorg dat je patiënt de uitspraak van de zorgverzekeraar zwart op wit krijgt en voeg die bij het recept! Als zorgverzekeraars hun eigen beleid niet tegen patiënten kunnen verdedigen is er in dit welles-nietesspelletje helaas geen andere optie.

Tot slot: zoals een patiënt van mij zuchtend aangaf: ‘Vroeger waren de dokters gewoon de baas, dat is nu wel anders’.

Cecil Pauw-van den Beld, huisarts, Bakel