Diensten

Twee korte artikelen op één pagina (MC 3/2005: 93) wekten bij mij grote verbazing. In het ene stukje roept de LHV waarnemers op om het oude (hoge) tarief voor diensten te hanteren (blijkbaar voelt de LHV zich geroepen mensen op te roepen om de wet te ontduiken). Dat tarief is hoger dan het tarief van 60 euro dat de LHV wil bedingen voor gevestigde huisartsen en veel hoger dan het vigerende tarief van 49,50 euro. Waarnemers lopen weliswaar het risico van een civiele procedure, maar de kans is volgens de LHV groot dat zij dat winnen. Wat er gebeurt als zij verliezen, vermeldt het artikel niet. Wat nog vreemder is, is dat huisartsen die een waarnemer inhuren, wel het risico lopen dat het meerbedrag niet aftrekbaar is. Ik vraag mij nu af voor wie de LHV harder strijdt: voor de gevestigde huisarts of de waarnemend huisarts? Laat de LHV trouwens blij zijn dat waarnemen minder aantrekkelijk wordt. Zo wordt het zich vestigen voor huisartsen weer aantrekkelijker en wordt het huisartsentekort - op sommige plaatsen een zware belasting voor de zittende artsen - teruggedrongen.

Onder het LHV-artikel staat een artikel van de LAD, dat ook over diensten gaat. Voor de herregistratie is het tegenwoordig verplicht om tien diensten van minimaal 5 (!) uur per dienst te doen, voorwaar een belasting van formaat. De LAD gaat haar leden vragen of zij vinden dat een huisarts ook een goede huisarts kan zijn als hij geen diensten draait. Wat voor antwoord denkt de LAD te krijgen? De huisartsen die om welke reden ook een hekel aan diensten hebben, zullen de vraag bevestigend beantwoorden. De huisartsen die diensten leuk en nuttig vinden, zullen de vraag ontkennend beantwoorden. Gelukkig hebben wij een college dat op andere gronden vaststelt aan welke kwaliteitseisen een huisarts moet voldoen.

Beroepsverenigingen, keer terug naar de basis en behartig de belangen van uw leden!

Alphen aan den Rijn, januari 2005

Ruud Gebel, huisarts