Psychiaters worstelen met toestemming medicatiegegevens
1 reactiePsychiaters hebben soms moeite om tijdig het actuele medicatieoverzicht van een patiënt gefaxt te krijgen door de apotheek. Dat signaleert aios psychiatrie Emke Plomp, lid van de raad van advies van Medisch Contact.
Normaal faxt de apotheker de lijst met de geneesmiddelen die een patiënt gebruikt, nadat de patiënt daarvoor toestemming heeft gegeven. Met name bij zorgmijdende paranoïde en verslavingsgevoelige patiënten levert het verkrijgen van de toestemming problemen op, volgens Plomp. Daarbij kost het in de praktijk vaak een week of langer om het toestemmingsformulier naar een ambulante patiënt te sturen en getekend terug te ontvangen. Dat duurt vaak te lang voor bijvoorbeeld een herhaalrecept voor een ambulante patiënt. Problemen ontstaan soms bij wilsonbekwame patiënten, omdat een wettelijk vertegenwoordiger deze toestemming moet geven.
De psychiaters hebben inzage in de medicatie nodig, om te controleren of patiënten bij meerdere voorschrijvers ‘shoppen’ voor een recept met methadon, benzodiazepines of andere verslavende geneesmiddelen. Ook de controle op gevaarlijke interacties zoals met het interactiegevoelige antidepressivum tranylcypromine (Parnate) is niet mogelijk zonder medicatielijst van de apotheek.
Apothekers zijn echter steeds huiveriger om de gegevens over de medicatie te verstrekken, bijvoorbeeld per fax. Volkomen begrijpelijk, volgens juridisch adviseur van de KNMG Sjaak Nouwt. De regels zijn duidelijk: in de handreikingen die horen bij de richtlijn Overdracht van medicatiegegevens in de keten, uit 2008, staat dat de apotheker de medicatiegegevens alleen mag overdragen met toestemming van de patiënt.
Een apotheker die vreest voor ‘ernstig nadeel’ voor de patiënt mag het medicatieoverzicht toch verstrekken, als het niet mogelijk was de toestemming te krijgen. Achteraf wordt dan beoordeeld of het verstrekken van gegevens zonder toestemming gerechtvaardigd was, aldus de juridisch adviseur.
De richtlijn medicatieoverdracht staat los van het elektronisch delen van medicatiegegevens via het landelijk schakelpunt (LSP). Mogelijk zijn apothekers zich meer bewust geworden van het belang van toestemming voor inzage door derden, doordat sinds 1 januari 2013 toestemming nodig is om informatie te delen via het LSP, vermoedt Sjaak Nouwt.
Heleen Croonen
Achtergrondinformatie over deze kwestie vindt u via:
http://knmg.artsennet.nl/Nieuws/Nieuwsarchief/Nieuwsbericht-1/Overdracht-medicatiegegevens-1.htm
en
http://www.medicatieoverdracht.nl/artikelen/raadplegen.asp?display=2&atoom=10738&atoomsrt=2&actie=2
F. Oostervink
(ouderen)psychiater, LEIDERDORP
Schieten we niet een beetje door om alles juridisch af te willen dekken? Als ouderenpsychiater ben ik gewend om, vaak in aanwezigheid van mijn poliklinische patiënt, circa eens per 3 maanden telefonisch een overzicht op te vragen bij de apotheek per ...fax. Soms is het nodig dat ik de patiënt de telefoon geef, en soms is een discussie aan de telefoon met de apotheker nodig, maar toe nu toe heb binnen 24 uur het meest recente overzicht, waarvoor dank aan de apothekers. Maar het is toch van de zotte dat we voor onze eigen patiënt (en voor een goede behandeling van deze patiënt) zijn toestemming moeten hebben voor zijn medicatie? Het keert toch tegen zijn belang als we niet zsm op de hoogte zijn van alle medicatie, voordat we iets medicamenteus kunnen doen in zijn belang? Uit ervaring weet ik dat schriftelijke toestemming verzorgen veel tijd vergt en vertraging geeft in de behandeling. En het geeft ook nog veel ergernis dat voor veel voorheen vanzelfsprekende zaken nu steeds meer juridische drempels worden opgeworpen, alleen maar uit achterdocht en wantrouwen. Is er nou helemaal geen andere manier om hier anders mee om te gaan, wat constructiever. Toenemend heb ik het gevoel meer een administratieve kracht te zijn voor allerlei formaliteiten en juridische afdichtingen en steeds minder een hulpverlener die ook nog patiënten ziet,met ze praat en ze behandelt.