Met spoed gezocht: SEH-arts

De reactie van Patricia Stassen en Gerrit Schreij, internisten acute geneeskunde uit het academisch ziekenhuis Maastricht, op een MC-artikel over de vraag naar SEH-artsen, verwart mij (MC 37/2011: 2253). Welk punt willen zij maken? Zijn SEH-artsen overbodig? Zijn internisten en chirurgen in hun visie de enige echte emergency physicians en geschikt voor het organiseren van acute zorg? Natuurlijk is het prima dat het azM voor de acute zorg geen SEH-artsen wil inzetten. Ook is het prachtig dat de Nederlandse Internisten Vereniging (NIV) acute zorg zo hoog in het vaandel blijkt te hebben. Ik kijk dan ook halsreikend uit naar de wetenschappelijke bijdrage van Stassen en Schreijen, en wie weet zal ik in staat worden gesteld om hun onderwijs te volgen.

Ze vinden dat iedere arts acute zorg moet kunnen verlenen. Dat is een mooi streven, maar de waarheid is dat een inwerkperiode en een week training natuurlijk geenszins de jarenlange ervaring van SEH-artsen kunnen vervangen. Het acute vak in de praktijk leren door jongerejaars artsen kan alleen als er directe supervisie is op de SEH van een ervaren collega die permanent aanspreekbaar is. Daarom verbaast het me ook dat physician assistants (PA’s) de ‘kleine traumatologie afwerken’. Iedereen met ervaring in SEH-geneeskunde weet dat juist daar de meeste missers worden begaan, en uit ervaring weet ik dat directe supervisie daar een absolute meerwaarde biedt.

Spoedeisende geneeskunde is een prachtig vak en er is in Nederland nog veel kwaliteitsverbetering te bereiken. Ik wil dat vooral samen met collega’s van andere specialismen doen. Daar wordt de zorg, en hopelijk de patiënt, alleen maar beter van.

Nijmegen, september 2011

Douwe Rijpsma, SEH-arts KNMG

• Meer brieven