Bezigheidstherapie

Als psychiater ben ik trots op mijn vak. Internationaal gezien behoort het onderzoek in de psychiatrie in Nederland tot de wereldtop. We verrichten goed werk in een moeilijk veld. Dat we in de publieke opinie soms niet helemaal serieus worden genomen..., dat is bekend. Maar wat werkelijk teleurstellend is, is dat in HET blad voor de artsen in Nederland, Medisch Contact, er keer op keer denigrerend wordt gedaan over wat de psychiatrie vermag. Zo ook deze keer weer. De column van Bert Keizer, kennelijk onwetend van het gegeven dat de NNT van vele andere behandelingen (niet psychiatrisch) nog veel groter zijn dan in de psychiatrie. Het praktijkperikel op blz 1852. Ook nog het artikel over de korting op de maagzuurremmers. Natuurlijk kan daar tegen geprotesteerd worden, maar waar was het protest toen de discriminerende en stigmatiserende maatregelen door minister Schippers werden aangekondigd en aangenomen? Toen bleek dat niet alleen de publieke opinie, maar ook de overheid de psychiatrie als tweederangs waarderen? Geen enkele aandacht in MC, behoudens een zakelijk bericht in de nieuwsrubriek. Longemfyseem door jarenlang roken kan gewoon enkele maanden per jaar behandeld worden in het ziekenhuis, de eetstoornis of schizofrenie helaas niet meer, kost namelijk honderden euro's voor de patient, vaak met weinig ziektebesef. Tel uit je winst in de rest van de maatschappij. Hopelijk wordt het MC binnenkort weer een blad voor alle artsen, niet alleen voor artsen in de somatiek. Meer lezen Minder lezen

[Reactie gewijzigd door op 29-07-2011 02:00]

Geachte lezer,

Het is algemeen bekend dat de behandelingen binnen de GGZ helaas nog niet altijd 100% effectief zijn. Echter om deze casus te koppelen aan de rechtvaardiging van de bezuinigingen van de GGZ stuit mij tegen de borst. Iedere leek kan ac...hteraf wel vast stellen dat een behandeling niet is geslaagd. Het voorspellen van de uitkomst van een individuele behandeling is in de meeste gevallen een complexe al dan niet onmogelijke zaak. Verder dan een statische berekening kunnen we helaas toch nog niet komen. Ik vermoed dat er binnen de somatische zorg een equivalent aan behandelingen plaats vinden waarvan de uitkomst van de behandeling mogelijk nog minder gunstig is dan die van de psychiatrische behandeling. Echter lijkt mij het voeren van deze discussie met deze argumenten niet van het juiste niveau. Laten we dan spreken over het onderwerp medisch zinloos handelen en effectiviteit van behandeling in de brede context van ziekte en gezondheid voordat we een specifieke groep aanwijzen die de last van de algehele kosten stijging van de gezondheidszorg moet gaan dragen. Meer lezen Minder lezen