KNMG: Toegang tot patiëntengegevens
Plaats een reactieUitbreiding Implementatieprogramma WGBO
Het Implementatieprogramma WGBO dat de KNMG coördineert en uitvoert en dat eind 2002 van start ging (zie MC 49/2002: 1843 en MC 3/2003: 112-3) krijgt er een vierde taakgroep bij. Deze taakgroep toegang tot patiëntengegevens zal verduidelijken wat zorgverleners moeten doen als zij andere zorgverleners toegang willen verlenen tot (elektronische) patiëntendossiers.
Dit deelproject kan dankzij de ondersteuning van het Nationaal ICT Instituut in de Zorg (NICTIZ) alsnog worden uitgevoerd. NICTIZ werkt aan randvoorwaarden voor een betere informatievoorziening voor en over de patiënt. In het zogenoemde AORTA-programma wordt daartoe een landelijke basisinfrastructuur ontwikkeld waarbinnen zorgsystemen onderling op een vertrouwde manier kunnen worden gekoppeld. Daarvoor is het natuurlijk van groot belang dat wordt bepaald wie bevoegd is tot het inzien van welke patiënteninformatie en dat er garanties worden geschapen dat onbevoegden geen toegang krijgen tot elektronische patiënteninformatie.
Om dit goed te kunnen regelen, moet de wet - in casu de WGBO - als uitgangspunt worden genomen. Daarom heeft NICTIZ een deel van zijn Autorisatieproject ondergebracht bij het Implementatieprogramma WGB.
De regels in de WGBO over het beroepsgeheim leveren bij hulpverleners veel onduidelijkheid op. Met name het uitwisselen van gegevens binnen de zorg verloopt in de praktijk lang niet altijd zoals de wetgever dat heeft bedoeld. Hulpverleners hebben bijvoorbeeld moeite met het onderscheid tussen rechtstreeks betrokkenen (aan wie zonder toestemming noodzakelijke informatie mag worden verstrekt) en anderen (aan wie dat alleen mag als aan de toestemmingseis is voldaan). Ook de manier waarop de toestemmingseis uit de WGBO moet worden vormgegeven, levert veel onduidelijkheden op. Afhankelijk van de omstandigheden kan hierbij worden gekozen voor veronderstelde toestemming, expliciete toestemming, schriftelijke toestemming of bijvoorbeeld gerichte toestemming.
De patiënt blijkt vaak niet (goed) op de hoogte te zijn van de manier waarop met zijn gegevens wordt omgegaan. Een ander belangrijk knelpunt betreft het selecteren van gegevens op relevantie. Dit legt een groot beslag op de tijd van de hulpverlener. Het is moeilijk te bepalen wat voor degene die de gegevens opvraagt, relevant is en wat niet. Het (elektronisch) patiëntendossier is nog niet ingericht op het selecteren van gegevens.
Voor de oplossing van deze en andere vragen en onduidelijkheden zal de taakgroep concrete richtlijnen en adviezen voor de praktijk ontwikkelen.
De taakgroep verwacht in juni 2004 klaar te zijn, tegelijk met de andere onderdelen van het Implementatieprogramma.
Nadere informatie kan worden verkregen bij mw. mr. R.P. de Roode, secretariaat Implementatieprogramma WGBO, tel. 030 282 3765, e-mail:
.
- Er zijn nog geen reacties
