Samen

Het woord ‘oorlogsretoriek’ in de eerste zin van Cruls hoofdredactioneel ‘Samen’ (MC 27-28/2005: 1147) geeft zijn vooringenomenheid reeds aan. Hij begrijpt niet dat de financiering van de huisartsenzorg - een van de belangrijkste servicegerichte elementen in de samenleving - ten prooi is gevallen aan een afgrijselijke, politieke onkunde en desinteresse. Men eist van ons 24-uurszorg voor een habbekrats. Men eist vernieuwing en modernisering, maar wel door onszelf betaald. Hoogervorst introduceert marktwerking, maar alleen voor hemzelf. Wij hebben niets in te brengen. We kunnen onze eigen tarieven niet bepalen, onze werktijden niet, onze contracten niet. Qua plichten en uitgaven zijn wij ondernemers geworden, maar qua rechten en inkomsten zijn we verworden tot gebudgetteerde, polibureaubestuurde front-officemedewerkers van de verzekeringsmaatschappijen. Er zit nu zelfs een plafond aan het aantal consulten. Worden dat er meer, dan gaat het consulttarief naar beneden.

Niemand vraagt ons: Dokters, wat moet een consult kosten om je norminkomen over te houden? Er wordt budgetneutraal gegoocheld met getallen en daar rolt dan iets uit dat ons door de strot wordt geduwd. De premies moeten laag blijven om ’s lands koopkracht op peil te houden. En dat betalen wij.

Als Crul vervolgens het LACH (landelijk actiecomité huisartsen) door het slijk haalt en de leden woorden in de mond legt die van een discussielijst komen en níet van ons welverwoorde officiële standpunt, beschuldig ik hem bij dezen van tendentieuze, zelfs malicieuze berichtgeving. Het braafste jongetje van de klas uithangen door te zwijmelen over alle immateriële zaken die we zouden hebben bereikt, stemt mij droef. En hij is er blijkbaar ook niet van op de hoogte dat voorzitter Vos bewust geen wisselgeld in onze eisen inbouwde omdat ze zo reëel zijn.

Als wij tot ondernemers worden gebombardeerd, zouden wij juist nú dergelijke zaken moeten kunnen doorberekenen, zoals elke ondernemer. Dat mogen wij niet: wij plegen dan een economisch delict. En dat vind ik een zeer demotiverende zaak.

Amstelveen, juli 2005

A. Göbel, huisarts

Naschrift

In mijn hoofdredactionelen wil ik de lezers vanuit oprechte betrokkenheid en met de kennis van zaken die ik heb, een spiegel voorhouden. Soms is dat tegen het zere been, maar ik zuig de informatie niet uit mijn duim. Op 4 juli meldde voorzitter Vos mij dat hij ‘uiteraard veel wissel---geld in de actie-eisen had ingebouwd’. De geciteerde uitspraken van woordvoerders van de LACH stonden niet op discussielijsten maar op openbare websites én in de landelijke media. Wie de oorlogs-retoriek daarin niet las, is stekeblind. Het stemt mij droef dat een lid van de LACH zich zo snel door het slijk voelt gehaald en dan ook met deze argumenten. Het doet afbreuk aan de ook door mij voorgestane sterke positie van de huisarts.

B.V.M. Crul, hoofdredacteur