Dopingdokters

Is een dopingloze Tour dan toch een illusie? Is een Tour niet te winnen met louter gebed? Maar of je nu wél of niet gebruikt, het is altijd een aanslag op het lichamelijk, psychisch en sociaal welbevinden. Hoogstens raken renners door het stelselmatig verleggen van pijngrenzen beter bestand tegen kwaaltjes en biedt ‘het geel’ uitzicht op goede seks en eeu wige kroegroem. Maar het blijft masochistisch gekkenwerk. Gelukkig zijn er sportartsen die zich in hun vaak uitzichtloze situatie kunnen verplaatsen. En beseffen dat psychisch en sociaal welbevinden van een tourrenner wordt bepaald door een neergezette tijd, en dat een arts dus alles moet doen om die tijd te verbeteren.

Hoe beter de tijd, hoe beter de sportarts? In de kopgroep zitten vier ongeslagen medici. Vijftien jaar hebben ze de Tour naar hun hand gezet: de Italiaanse tovenaar Francesco Conconi, zijn leerlingen Michele Ferrari en Luigi Cecchini en de Spanjaard Eufemiano Fuentes.

Amateur-fietser Conconi ontwikkelt in 1976 een test om zonder bloedprikken het aëroob vermogen te bepalen. Hij accepteert een sportleerstoel aan de universiteit van Ferrara en gebruikt in de jaren negentig zichzelf als proefkonijn. Bijna zestig jaar oud verplettert hij, met zijn bloed letterlijk stijf van de EPO, een twintig jaar jongere wielerkampioen.

De in 1953 in Ferrara geboren Ferrari doet als geneeskundestudent bij Conconi zijn afstudeeronderzoek en specialiseert zich in Rome tot sportarts. Met ex-autocoureur en Ferrara-sportarts Cecchini gaat hij fietsen om te achterhalen welke prestatieniveaus atleten kunnen vasthouden. Vervolgens gaan ze hun eigen weg. Ze trainen legendes als Moser, Bugno, Ulrich, Indurain en Armstrong. Cecchini deelt zijn bloedgeheimen met Fuentes, die daarna Spaanse renners op de kaart zet. Uiteraard legt het onze wonderdokters geen windeieren. Och, wat heet doping? ‘Wat kan worden opgespoord’, provoceert Ferrari. En: ‘EPO is zo onschuldig als jus d’orange’.

Aan belastende verklaringen geen gebrek, maar ja...de bewijslast. Conconi ontsnapt ternauwernood aan een veroordeling, wegens verjaring. Ferrari wordt veroordeeld tot veertien maanden cel, maar in hoger beroep vrijgesproken. In de koelkast van Fuentes worden mei 2006  liefst 100 zakjes bloed en 100 zakjes plasma aangetroffen. Hij is op borgtocht vrij.

Klik hier voor het PDF van dit artikel

In een reeks bijdragen voor Medisch Contact beschrijft en tekent bioloog en illustrator Jan Hein van Dierendonck de levens van spraakmakende artsen. Alle afleveringen van deze serie verschijnen ook op onze website:

www.medischcontact.nl/spraakmakers

.