ADHD, zeker geen modegril (2)

Rodrigues Pereira, Kooij en Buitelaar willen de feiten en mythen rondom ADHD nuanceren (MC 3/2011: 130). Maar het in 2009 verschenen boek Rethinking ADHD, from brain to culture noemen ze niet. Daarin komen negentien toponderzoekers uit de wereld van (kinder)psychiatrie, neurologie, epidemiologie, drugresearch, et cetera tot conclusies die diametraal staan tegenover hetgeen Rodrigues Pereira, Kooij en Buitelaar stellen.

De toponderzoekers nemen op grond van analyses van researchuitslagen stelling tegen het idee dat ADHD een erfelijke handicap of ziekte is, dat neuro-imaging bijdraagt aan de kennis van deze ‘aandoening’, dat er een bruikbare neurotransmittorhypothese bestaat, dat Ritalin en verwante stoffen relatief veilig en niet verslavend zijn, enzovoort.

Tenslotte staan de toponderzoekers die in Rethinking ADHD, from brain to culture aan het woord komen stil bij de invloed van de farmaceutische industrie op onderzoekers, richtlijnontwikkelaars, patiëntenverenigingen, en op het grote publiek. Volgens Rethinking ADHD, from brain to culture is ADHD een construct, één van de vele manieren waarop kan worden aangekeken tegen impulsieve, drukke en zich slecht concentrerende kinderen.

Rodrigues Pereira, Kooij en Buitelaar schrijven nauwelijks iets over de nadelen van hun ADHD-concept, zoals chronische intoxicatie met potentieel riskante stoffen, het eenzijdig partij kiezen in een strijd tussen ouders en leraren enerzijds en kinderen anderzijds, waarbij de kinderen op school de ‘kneusjes’ worden met alle psychologische gevolgen van dien. Ze gaan niet in op het feit dat er veel Ritalin op de zwarte markt zwerft (‘kinderspeed’), en op het concept ‘comorbiditeit’ waar zoveel negatieve persoonlijkheidseigenschappen ter sprake komen dat volwassen ADHD-ers een opsomming ervan als discriminerend ervaren.

Ten slotte heeft de ‘hersenaandoening-Ritalin’-hypothese ervoor gezorgd dat onderzoek naar de ware oorzaken stagneert. Zoals veranderingen in opvoeding en onderwijs, overprikkeling van het onrijpe brein, maar ook simpele zaken zoals chronische tonsillitis!

Poortugaal, februari 2011

Hans van Epen, neuroloog-psychiater n.p.

• Meer brieven