Geen dienst
6 reactiesAls arts-assistent had ik nachtdienst op de CCU. In een naburig ziekenhuis was geen plek, dus werd ze naar mij toe gebracht: 90 jaar en van Poolse komaf. Verliefd geworden op een Hollander toen ze hier als meisje kwam werken in het huishouden. Een leven lang gezorgd en gewerkt. Devoot katholiek en moeder van zeven kinderen.
Happend naar adem en met een torenhoge tensie rolde ze de CCU op. Astma cardiale, geen twijfel mogelijk. Ze pakte mijn hand vast en zei dat ze niet meer wilde. Het was goed zo. Haar man was jaren daarvoor gegaan en haar laatste reis naar Polen had ze weken daarvoor gemaakt. Ze wilde de zalving der zieken en naar haar man toe. Of ik een priester kon regelen.
Tussen de chaos van de nacht door belde ik tientallen nummers met telkens een antwoordapparaat, een deken die mij verwees naar een ander nummer of gewoon geen gehoor. Uiteindelijk overleed ze in het bijzijn van haar familie. Zonder de zalving. Blijkbaar had God geen dienst die nacht.
Klik hier voor alle bijdragen in de rubriek Praktijkperikelen
D.M.M. Edens-Schipper
oogarts, PEINS
God had blijkbaar wel dienst: Hij is in elk geval de patient komen halen.
Frans Broekhoff
Geestelijk Verzorger, Zwolle
Natuurlijk moeten geestelijk verzorgers hun zaken goed regelen. Maar wat ik me afvraag: Heeft die arts-assistent er eigenlijk aan gedacht om de geestelijke verzorging van het eigen ziekenhuis te bellen? Of is hij zelf lukraak aan het bellen gegaan? G...ezien het priestertekort zal het niet makkelijk zijn altijd een priester te vinden. Maar dat wil nog niet zeggen dat er niemand is die de patient op spiritueel vlak kan bijstaan.
Simone Visser
geestelijk verzorger , Nieuwegein
De bereikbaarheid bij RK parochies is soms inderdaad ver te zoeken, daar hebben wij in ons ziekenhuis ook last van, als er een priester moet komen, op zondag of in de nacht. In ons ziekenhuis hebben we gelukkig de bereikbaarheid 7 keer 24 uur goed... geregeld. Een van ons heeft dienst en komt ook om te bidden en/of te zalven. Heeft de dokter ook nog een naburig ziekenhuis gebeld om te kijken of daar nog wel geestelijke verzorging beschikbaar is?
Dick Oppedijk
psychiater, Groningen
In het praktijkperikel 'Geen Dienst' sterft een Nederlands-Poolse vrouw zonder de zalving der zieken. De gang van zaken verbaasde mij: heeft de collega niet overwogen om in deze noodsituatie zelf de zalving te doen? Zoals je ook in een noodsituatie e...en stervende boreling mag dopen.
H.W.M. van Laarhoven
internist-oncoloog en theoloog, NIJMEGEN
De arts-assistent van de CCU (MC 66(21)/2011: 1321) signaleert in het Praktijkperikel een belangrijk probleem in onze patiëntenzorg: het ontbreken van toegang tot geestelijke verzorging 24 uur per dag, 7 dagen per week.
Dit is een bekend probleem i...n de eerste lijn, waar geestelijke verzorging wordt verleend vanuit een kerk/geloofsgemeenschap of door vrijgevestigde geestelijk verzorgers. Er ontbreekt echter een gestructureerd samenwerkingsverband tussen deze professionals met 24x7 beschikbaarheid en een voor andere zorgverleners duidelijke toegangspoort. Dit dient node door de geestelijk verzorgers in de eerste lijn geregeld te worden.
Dat dit probleem ook in het ziekenhuis speelt, is zorgwekkend. In een ziekenhuis is het zorgaanbod de primaire verantwoordelijkheid van de instelling en toegang tot geestelijke verzorging zou in iedere zorginstelling 24 uur per dag, 7 dagen per week beschikbaar moeten zijn.
De arts-assistent signaleert in het Praktijkperikel een belangrijk probleem in onze patiëntenzorg, maar heeft het probleem verkeerd geadresseerd: God heeft altijd dienst, maar Gods dienaren moeten dat wel goed organiseren.
W. Smeets
geestelijk verzorger, NIJMEGEN
In de meeste ziekenhuizen was tot voor kort een 7x 24 uurs bereikbaarheidsdienst voor de geestelijke verzorging geregeld. De laatste tijd signaleren we een trend dat diensten geestelijke verzorging deze beschikbaarheid afschaffen. Meestal is het argu...ment dat men het niet meer geregeld krijgt. Het is veel geestelijk verzorgers een doorn in het oog dat ze soms veel te laat ingeschakeld worden in de begeleiding van patienten en omgeving. Echter de geestelijke nood van mensen kan niet altijd 'binnen kantoortijd gemanoevreerd worden'. Het lijkt ons van essentieel belang dat naar creatieve oplossingen wordt gezocht om toch deze dienstverlening in stand te houden, eventueel met andere diensten geestelijke verzorging samen. De zorg moet georganiseerd worden vanuit de zorgvragen van de patient, daar is iedereen het tegenwoordig over eens. Geestelijk verzorgers kunnen daar niet bij achterblijven. De werktijd van een individuele geestelijk verzorger kan 'erop zitten', maar de pastorale beschikbaarheid voor mensen eigenlijk nooit.