Meer van Arie C. Nieuwenhuijzen Kruseman

In een collegezaal in het Leids Universitair Medisch Centrum staat op de muur een uitspraak van de Amerikaanse fysioloog en Nobelprijswinnaar William Murphy...

De verkiezingsuitslag is bekend. Op het moment dat ik deze column schrijf nog niet. Maar wel staat vast dat de zorg in het nieuwe regeerakkoord één van de belangrijkste onderwerpen zal zijn.

Vorige week publiceerde de KNMG het nieuwe Kwaliteitskader medische zorg, met kwaliteitseisen waaraan in de opvatting van de KNMG-federatie en de medisch-wetenschappelijke verenigingen alle artsen moeten voldoen.

Zorg voor iedereen. Het klinkt vanzelfsprekend, maar is het niet. Mede door overschrijdingen in de zorg en de eurocrisis worden allerlei besparingen voorgesteld die de toegankelijkheid van de zorg bedreigen.

Volgende week bespreekt de Tweede Kamer de begroting voor VWS. Het goede nieuws: in deze kabinetsperiode mogen de kosten van de zorg met 15 miljard euro stijgen. Het slechte nieuws: dit is niet genoeg om de stijgende zorgvraag op te vangen.

Bij zijn afscheid gaf ik minister Klink The rise and fall of modern medicine van James Le Fanu. Dit boek, een aanrader, beschrijft de impact van biomedische ontwikkelingen op de volksgezondheid.

Traditioneel is de jaarwisseling een moment van reflectie en vooruitzien. Zeker deze keer. Want 2010 is een bewogen jaar geweest en 2011 belooft minstens zo bewogen te worden.

Vorm volgt inhoud en niet andersom. Ik moest daaraan denken toen ik las dat de nieuwe minister van VWS vindt dat er onder strikte voorwaarden winstuitkering in de zorg kan komen.

In maart heeft het federatiebestuur het KNMG-standpunt ‘Sterke medische zorg voor kwetsbare ouderen’ vastgesteld.

Op dit moment zoeken twee werkgroepen naar mogelijkheden om circa 10 miljard euro te bezuinigen op de collectieve zorguitgaven.

Kwaliteit. Ik vind het een lastig begrip. De context waarin we in de zorg over kwaliteit praten is zeer divers.

Het zal niemand zijn ontgaan dat er in december in Kopenhagen een klimaattop plaatsvindt die moet resulteren in een herziening van het Kyoto-akkoord uit 1997.